Czekoladki mogą zniszczyć relację. Jak pogodzić podejście rodziców i dziadków do wychowania dzieci?

Praca nad pozytywnymi relacjami pomiędzy dziadkami, rodzicami i wnukami wymaga starania wszystkich stron. Co mogą zrobić dziadkowie, a co rodzice, aby te więzi były silne i aby nikt nie miał poczucia rozczarowania?

9 WSKAZÓWEK DLA DZIADKÓW

To nie jest obowiązek

Babcia czy dziadek nie są od tego, aby pomagać przy wnukach, tak jak dorosłe dzieci nie muszą nieść pomocy swoim starzejącym się rodzicom. Każdy podejmuje decyzje samodzielnie. Dziadkowie powinni zdecydować, czy chcą aktywnie pomagać w opiece nad wnukami, czy nie. Jeśli babci czy dziadkowi zależy na tym, by mieć z nimi dobry kontakt, muszą uwolnić się od „oczekiwania czegoś w zamian”. Zatem drodzy dziadkowie nie wypominajcie udzielonej pomocy, nie użalajcie się nad sobą, nie chwalcie się, mówiąc o niej. Róbcie to z potrzeby serca.

Macie też własne życie

Pamiętajcie, że nie musicie być od wszystkiego. Nie zgadzajcie się na zobowiązania, których nie chcecie podjąć. Pamiętajcie, że macie własne życie.

Wyjdźcie z inicjatywą

Łatwiej jest proponować pomoc, niż o nią prosić. Jako dziadkowie wyjdźcie z taką inicjatywą, gotowością udzielenia wsparcia. Jeśli spotkacie się z grzeczną odmową, nie obrażajcie się, nie wiążcie jej z negatywną reakcją.

Zapomnijcie o „dobrych radach”

Starajcie się nie udzielać „dobrych rad”. Powodują one, że wasze dorosłe dziecko czuje się osaczone, ma wrażenie, że jest uznawane za niekompetentne, szczególnie w pierwszych tygodniach po narodzinach wnuka. Uznajcie ich kompetencje rodzicielskie. To ich dziecko i to oni będą ustalać zasady, będą za nie odpowiedzialne. Wy już role rodzicielskie wypełniliście. Dlatego wyrażajcie własne zdanie, gdy jesteście o to poproszeni.

Porozmawiajcie o oczekiwaniach

Zarówno wy, jak i wasze dorosłe dziecko macie swoje własne oczekiwania i one mogą się różnić. Najważniejsze jest, aby uczciwie i otwarcie o nich rozmawiać. Każda ze stron może mieć różne zdanie na temat wychowywania dziecka, co prowadzi do licznych napięć czy konfliktów. Dlatego bardzo ważne, aby obie strony wysłuchały się nawzajem i nie podejmowały decyzji pod wpływem emocji.

Uważnie słuchajcie

Bądźcie wsparciem psychicznym dla waszego dorosłego dziecka: wspierajcie je w roli rodzica poprzez uważne słuchanie i otwartość.

Nie łamcie zasad

Nigdy nie łamcie zasad ustalonych przez rodziców. Nie krytykujcie ich i nie mówcie o nich źle w obecności dzieci. To może popsuć nie tylko wasze stosunki, ale także relację między twoim dzieckiem i wnukiem.

Nie działajcie wbrew rodzicom

Nie podważajcie autorytetu rodziców. Dzieje się tak np., gdy podajecie dziecku zabawkę czy inny przedmiot, który kilka minut wcześniej zabrał rodzic, nie pozwalając się tym bawić; robicie to także, gdy przed obiadem częstujecie dziecko słodyczami „bo mama nie widzi, a dziadkowie są przecież od rozpieszczania”; komentując decyzje rodziców. Pomyślcie, czy chcecie cieszyć się dobrze zachowującym się wnukiem czy wychować rozkapryszonego malucha, który nie szanuje nikogo?

Nie uczcie oszustwa

Nie namawiajcie dziecka do zachowania tajemnicy przed rodzicami (Tylko nie mów rodzicom, że babcia dała ci cukierka.). Tak zaczyna się nauka oszukiwania, kłamstwa czy lęku.

9 WSKAZÓWEK DLA RODZICÓW

Relacje z dziadkami są ważne

Pamiętajcie, że relacje z dziadkami kształtują u dziecka postawę lojalności, zainteresowania, troskliwości, oddziałują na inteligencję emocjonalną i społeczną. Kontakt z babcią i dziadkiem daje możliwość obcowania z przeszłością, w tym z historią rodzinną. Dziadkowie przekazują zwyczaje, tradycje, opowieści związane z rodzinnymi pamiątkami przechowywanymi w starej skrzyni, opowiadają o przodkach, których wizerunki pokazują w starych albumach ze zdjęciami. Dzięki dziadkom wnuki poznają swoje dziedzictwo i korzenie, dlatego warto dbać o te relacje.

Doceniajcie

Doceniajcie zaangażowanie, oddanie i trud dziadków.

Bądźcie wdzięczni

Podziękujcie dziadkom za dobre intencje i gotowość udzielenia pomocy. Jeśli nie chcecie z niej skorzystać, uprzejmie odmówcie i powiedzcie, że w razie potrzeby zwrócicie się do nich z prośbą o radę czy opiekę.

Szanujcie ich czas

Nie zarządzajcie czasem swoich rodziców. Pamiętajcie, że mają swoje własne życie, więc do opieki nad wnukami angażujcie ich zgodnie z ich wolą i możliwościami.

Uczciwie i otwarcie rozmawiajcie

Każda ze stron ma swoje własne oczekiwania, które mogą się różnić. Najważniejsze jest, aby uczciwie i otwarcie o nich rozmawiać. Przekazujcie jasno informacje, spokojnie tłumaczcie swoje racje, a w razie potrzeby odwołajcie się do autorytetów (pediatry, psychologa).

Jakie wartości są dla was ważne?

Zarówno dziadkowie, jak i rodzice mogą mieć różne zdanie na temat tego, jak wychowywać dziecko, co prowadzi do licznych napięć czy konfliktów. Warto zastanowić się, jakich wartości chcecie bronić, a co możecie odpuścić. Czasem dobrze iść na kompromis.

Ważne, żeby wysłuchać

Nie musicie zgadzać się ze wszystkim, co mówią dziadkowie. Często wystarczy to, że ich wysłuchaliście. To wy ostatecznie decydujecie jak będzie, czy skorzystacie z porady.

Szanujcie własne zasady

Ostatecznie to wy jesteście odpowiedzialni za proces wychowania dziecka. Możecie powiedzieć, że przyjęte przez was zasady i dotychczasowe decyzje dobrze wpłynęły na dziecko, prosicie o ich uszanowanie. Poproście, aby uwierzyli w słuszność waszego postępowania, tak jak i wy wierzycie, że dziadkowie starają się jak najlepiej.

Wyznaczcie granice

Wyznaczcie jasne i czytelne granice. Uprzedźcie dziadków, co zrobicie, jeśli złamią zasady. O relacje między bliskimi sobie osobami trzeba regularnie dbać, a zyskają na tym wszyscy członkowie rodziny.

dr

Marta Majorczyk

Biogram