XII Międzynarodowe Sympozjum Naukowe Polskiego Towarzystwa Psychologii Behawioralnej

16 marca 2018 roku

9.00-18.00 | Warsztaty/Workshops

• RFT for clinical practise – warsztat w jęz. angielskim
  – dr Niklas Törneke | sala A306
• Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne u dzieci z trudnościami związanymi z karmieniem/ Diagnostic and therapeutic procedures in children presenting feeding problems
  – mgr Katarzyna Bąbik | sala A304
• Techniki SAZ w przygotowaniu dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu do wprowadzenia w grupę rówieśniczą/ ABA techniques in the preparation of a child with autism spectrum disorders to be introduced into a peer group
  – dr Beata Urbaniak | sala A312
• Terapia osób z mutyzmem wybiórczym/ Therapy of people with selective mutism
  – dr Monika Zielińska | sala A311 (brak miejsc)

18:00-20:00 – kolacja

17 marca 2018 roku | sala 004

8.30-9.00 – Rejestracja/Registration

9.00-9.30 – Otwarcie konferencji/Opening of the Conference

9.30-10.30 – Co to jest RFT i dlaczego jest ważne w praktyce klinicznej?/ What is RFT and why would it be important to clinicians?
– dr Niklas Törneke

10.30-11.00 – Jaką rolę odgrywa uważność w procesach dyskontowania?/ What is the role of mindfulness in discounting processes?
– prof. dr hab. Paweł Ostaszewski

11.00-11.30 – Przerwa kawowa/ Coffee break

11.30-12.30 – Behawioralna gerontologia: co wiemy dziś, czego musimy sie jeszcze dowiedzieć i jak możemy to zgłębiać?/ Behavioural gerontology: What we currently know, what we still need to explore, and how we might go about exploring it
– dr Rebecca Sharp

12.30-13.00 – Dobieranie wzmocnień u pacjentów po ogniskowych uszkodzeniach OUN/ Selecting reinforcers in patients with focal central nervous system injury
– dr Bartłomiej Swebodziński

13.00-13.30 – Czy bólu można się oduczyć? Od badań laboratoryjnych do terapii behawioralnej bólu/ Can we unlearn the pain? From laboratory studies to behavioral therapy of pain
 – dr hab. Przemysław Bąbel

13.30-14.30 – Przerwa obiadowa/ Lunch break

14.30-15.00 – Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne u dzieci z trudnościami związanymi z karmieniem/ Diagnostic and therapeutic procedures in children presenting feeding problems
– mgr Katarzyna Bąbik

15.00-15.30 – Mutyzm wybiórczy, czyli rozmowy kontrolowane/ Selective mutism or controlled conversations
– dr Monika Zielińska

15.30-16.00 – Skuteczność SAZ – badania na polskiej grupie dzieci z autyzmem/ Effectiveness of ABA therapy – research on Polish sample of children with ASD
– dr Beata Urbaniak 

16.00-16.15 – Przerwa kawowa/ Coffee break

16.15-18.00 – Sesja posterowa/ Poster session

Relational Frame Theory (RFT) is the theory and research program about human language and cognition that is at the base of acceptance and commitment therapy. At the same time RFT is much more than just ACT. As it concerns human language it concerns all human activity that involves language, which of course makes it relevant to all human experience. In a very profound way RFT speaks to so diverse topics as our experience of ourselves, the so called future, our battle with the meaning of life and everyday problem solving. This workshop will present the basic conceptual tools used in RFT and explain basic terminology. It will not focus on research but on conceptual understanding needed for applying RFT to the human experience. A special focus will be given to clinical application of RFT for psychotherapy in general and ACT in particular.

dr Niklas Törneke – jest psychiatrą i psychoterapeutą. Pracuje z klientami w ramach praktyki prywatnej, a także szkoli i superwizuje terapeutów w Szwecji i na całym świecie. Początkowo szkolił się jako terapeuta poznawczy, a od 1998 roku pracuje w nurcie behawioralnym, wykorzystując terapię akceptacji i zaangażowania (ACT). Jest certyfikowanym trenerem ACT oraz autorem trzech książek na temat współczesnej terapii behawioralnej: "ABCs of human behavior. Behavioral principles for the practicing clinician" (2008, współautor); "Learning RFT. An introduction to relational frame theory and it’s clinical application" (2010) oraz "Metaphor in practice. A professionals guide to using the science of language in psychotherapy" (2017). Jako trener dr Niklas Törneke jest szczególnie znany z umiejętności przekładania złożonych konceptów teoretycznych na język praktyki klinicznej.

Celem warsztatów jest zapoznanie uczestników z definicją oraz etiologią trudności związanych z karmieniem u dzieci. Przedstawione zostaną główne założenia oraz elementy terapii behawioralnej, w tym metody oceny behawioralnej, prowadzenie dokumentacji oraz techniki wykorzystywane podczas terapii. Dodatkowo zostanie omówiona seria case studies oraz wykorzystane w nich interwencje behawioralne mające ma celu zwiększenie akceptacji pokarmów drogą doustną u dzieci.

mgr Katarzyna Bąbik – psycholog, certyfikowany analityk zachowania (BCBA), licencjonowany terapeuta i superwizor behawioralny PLTB. Analityk zachowania w zespole interdyscyplinarnym w szpitalu pediatrycznym WUM w Warszawie; konsultant i terapeuta behawioralny w Behavior. Specjalizuje się w pracy z dziećmi z trudnościami związanymi z karmieniem (zaburzenia karmienia, wybiórczość pokarmowa)oraz trudnościami w zachowaniu.

Do przedszkoli i szkół uczęszcza coraz więcej dzieci, których rozwój odbiega od rozwoju typowego. Należą do nich między innymi dzieci z zaburzeniem ze spektrum autyzmu. Dzieci te najczęściej mają problemy z przetwarzaniem docierających do nich bodźców, izolują się od osób dorosłych i rówieśników, nie tolerują nowych sytuacji. Znaczna ich część nie rozumie lub rozumie z ograniczonym zakresie wypowiadane do nich komunikaty, nie posługuje się mową, koncentruje się na zachowaniach stereotypowych. Błędnym jest założenie, że bezpośrednie wprowadzenie tych dzieci do grupy przedszkolnej lub szkolnej spowoduje rozwój kontaktów społecznych, rozwinie mowę czy też nauczy zabawy. Większość dzieci z zaburzeniem ze spektrum autyzmu nie wykorzystuje uczenia się przez obserwację i samo przebywanie wśród innych dzieci nie uruchomi tego mechanizmu.

Wprowadzanie do grup rówieśników powinno nie tylko odbywać się stopniowo, ale również powinno być poprzedzone intensywnymi oddziaływaniami indywidualnymi, które wyposażą dziecko w podstawowe umiejętności takie, jak: koncentrowanie uwagi, nawiązywanie kontaktu wzrokowego z innymi osobami, naśladowanie prostych ruchów, rozumienie i wykonywanie instrukcji a przede wszystkim porozumiewanie się i nawiązywanie interakcji społecznych. W trakcie warsztatów zaprezentowane zostanie zarówno indywidualne uczenie umiejętności kluczowych dla rozwoju, jak i techniki pracy w grupie rówieśniczej. Na materiale filmowym oraz w podczas bezpośrednich ćwiczeń uczestnicy warsztatów zapoznają się z tym, jak uczyć przy pomocy modelowania czy też tworzenia łańcuchów zachowań. Omówione zostanie uczenie metodą wyodrębnionych prób, uczenie incydentalne oraz skrypty.

dr Beata Urbaniak – doktor nauk społecznych w zakresie pedagogiki, pedagog specjalny, szkoleniowiec, wiceprezes Internationales Zentrum für Autismus Comptence, prezes Fundacji Instytut Rehabilitacji Dziecka im. Prof. Ireny Obuchowskiej. Dr Beata Urbaniak jest dyrektorem Niepublicznego Specjalnego Przedszkola Familia w Swarzędzu. Od 2002 ściśle współpracuje z koordynatorem ds. autyzmu w Berlinie dr Britą Schirmer, dzięki której miała możliwość zapoznania się z systemem opieki, terapii i edukacji dzieci z zaburzeniem ze spektrum autyzmu w Niemczech. Prowadziła również szkolenia dla rodziców, terapeutów, nauczycieli, studentów z Niemiec oraz rozpowszechniała na konferencjach wiedzę na temat zaburzenia ze spektrum autyzmu oraz skutecznych sposobów pracy. Od czerwca 2011 współpracuje z rodzicami oraz profesjonalistami zajmującymi się terapią dzieci z autyzmem na terenie Austrii. Wiosną 2013 prowadziła cykl praktycznych szkoleń dla nauczycieli z Austrii i Słowacji, które odbywały się w ramach projektu unijnego ACE. Jest autorką i współautorką publikacji, między innymi: Jak zorganizować czas dziecka w domu? – Plany aktywności, Zaburzenia z autystycznego spektrum, Die Frühförderung bei Kindern mit Autismus-Spektrum-Störung, Applied Behavior Analysis (ABA) in der Therapie von Kindern mit Autismus

Celem warsztatów jest zapoznanie słuchaczy z przebiegiem terapii trójki dzieci z mutyzmem wybiórczym. Podczas warsztatów przedstawiony zostanie schemat postępowania w terapii dzieci z mutyzmem wybiórczym. Zaprezentowany zostanie przebieg terapii trzech pacjentów z różną konfiguracją objawów. Warsztat kierowany jest do terapeutów pracujących dziećmi z mutyzmem wybiórczym i lękiem społecznym. A także do wszystkich osób, którzy chcą się tym zająć w przyszłości.

dr Monika Zielińska  – doktor nauk humanistycznych, jest wykładowcą SWPS na wydziale zamiejscowym w Sopocie, kierownikiem studiów podyplomowych z zakresu Stosowanej Analizy Zachowania w tymże wydziale, dyrektorem Centrum Diagnozy i Terapii Zaburzeń Rozwojowych (CDiT), ośrodka zajmującego się całościową terapią dzieci z takimi problemami jak mutyzm selektywny, nawykowe zaparcia, tiki ruchowe i głosowe, zaburzenia zachowania opartą na zasadach analizy zachowania. Jej zainteresowania naukowe dotyczą psychopatologii dzieci i młodzieży, zaburzeń zachowania i procedury ich redukcji. Publikuje na łamach między innymi Psychologii Rozwojowej oraz Psychologii w Szkole; autorka książki Jak reagować na agresję uczniów?

Wystąpienie poświęcone będzie krótkiej prezentacji teorii ram relacyjnych (RFT) oraz przedstawieniu argumentów ukazujących, dlaczego to podejście do zachowań werbalnych (czy umiejętności poznawczych) może wnieść znaczny wkład w pracę kliniczną, zwłaszcza jeśli chodzi o oddziaływania określane mianem psychoterapii. Jeden z argumentów odnosi się do konieczności odejścia od opartych na dowodach schematach postępowania (evidence based manuals) na rzecz opartych na dowodach podstawowych procesach odpowiedzialnych za zmianę zachowania.

dr Niklas Törneke – jest psychiatrą i psychoterapeutą. Pracuje z klientami w ramach praktyki prywatnej, a także szkoli i superwizuje terapeutów w Szwecji i na całym świecie. Początkowo szkolił się jako terapeuta poznawczy, a od 1998 roku pracuje w nurcie behawioralnym, wykorzystując terapię akceptacji i zaangażowania (ACT). Jest certyfikowanym trenerem ACT oraz autorem trzech książek na temat współczesnej terapii behawioralnej: ABCs of human behavior. Behavioral principles for the practicing clinician (2008, współautor); Learning RFT. An introduction to relational frame theory and it’s clinical application (2010) oraz Metaphor in practice. A professionals guide to using the science of language in psychotherapy (2017). Jako trener dr Niklas Törneke jest szczególnie znany z umiejętności przekładania złożonych konceptów teoretycznych na język praktyki klinicznej.

Celem wykładu jest przedstawienie teoretycznych, empirycznych i praktycznych relacji między dyskontowaniem, definiowanym jako zmniejszanie się subiektywnej wartości nagród ze względu np. na ich odroczenie, a uważnością (mindfulness), rozumianą jako świadoma uwaga, nieoceniająca i ukierunkowana na obecną chwilę. Dyskontowanie jest jednym z mechanizmów mogących prowadzić do nieadaptacyjnej impulsywności. Jednym z czynników odpowiedzialnych za szybkie dyskontowanie jest spostrzegane ryzyko nieotrzymania odraczanej, czy niepewnej nagrody. Ryzyko to może rodzić niepokój i inne stany wewnętrzne, często uznawane za awersyjne. Unikanie ich prowadzi, z kolei, do wyborów impulsywnych. Praktyka uważności prowadzi do nabycia umiejętności akceptacji m.in. awersyjnych stanów wewnętrznych, potencjalnie przyczyniając się do mniejszej dynamiki dyskontowania i większego zakresu samokontroli. Do tej pory przeprowadzono kilka badań, w których wykazano, że praktyka mindfulness zmniejsza tempo dyskontowania i zwiększa samokontrolę, ale efekty wydają się być specyficznie związane z treścią praktyki (np. dotyczyć tylko pożywienia). Badania naszego zespołu wskazują natomiast, że większa elastyczność psychologiczna i większe kompetencje w zakresie uważności współwystępują z mniejszą dynamiką dyskontowania, co można zaobserwować także w grupie osób uzależnionych od nikotyny. Potencjalne znaczenie aplikacyjne takich wyników wydaje się wspierać ideę dalszych badań nad relacją uważności i dyskontowania.

prof. dr hab. Paweł Ostaszewski – psycholog. Dziekan Wydziału Psychologii Uniwersytetu SWPS. Kierownik Katedry Analizy Zachowania. Specjalizuje się w psychologii behawioralnej i psychologii biologicznej. Zajmuje się analizą behawioralną dokonywania wyboru w paradygmacie procesu dyskontowania oraz problematyką samokontroli i impulsywności w kontekście nagród odroczonych, a także takich, których uzyskanie wymaga włożenia wysiłku. Interesuje się także wykorzystaniem psychologii behawioralnej w rozwoju osobistym i terapii, w szczególności stosowaną analizą zachowania (ABA), teorią ram relacyjnych (RFT) i terapią akceptacji i zaangażowania (ACT). Autor i współautor ponad 80 tekstów naukowych, w tym takich książek jak: „Terapia behawioralna dzieci z autyzmem” (2012), „Analiza zachowania. Vademecum” (2016).

Zastosowanie analizy zachowania do pracy z osobami starszymi ma dowiedzioną skuteczność w rozwiązywaniu wielu problemów z zachowaniem, poprzez odkrywanie funkcji tych zachowań oraz odkrywanie ich środowiskowych determinant. Podejście behawioralne może być także używane w celu efektywnego uczenia nowych umiejętności, kompensowania utraty innych umiejętności i zachowania samodzielności starszych osób. Jednak duża część literatury skupia się na topografii zachowań zamiast na szukaniu podstawowych mechanizmów odpowiadających za zachowanie osób starszych. Celem wystąpienia będzie przedstawienie najnowszych badań służących zrozumieniu, jak osoby z demencją wchodzą w interakcje ze środowiskiem, np. poprzez badanie czy kontrola bodźcowa u tych osób działa nieprawidłowo, a jeśli tak, to co można zrobić, aby ją skorygować. Omówione zostaną także sposoby wykorzystania analizy zachowania w pracy z seniorami w celu podniesienia jakości ich życia (np. trening personelu w celu zapobiegania nieetycznym praktykom w opiece).

dr Rebecca Sharp – jest certyfikowanym analitykiem zachowania na poziomie doktorskim (BCBA-D) i psychologiem zarejestrowanym w Nowej Zelandii. Trening kliniczny i tytuł doktorski zdobyła na Uniwersytecie Auckland realizując program stosowanej analizy zachowania (SAZ). Jest starszym wykładowcą i dyrektorem programu SAZ na Uniwersytecie Bangor, gdzie studenci nominowali ja do pięciu nagród przyznawanych nauczycielom w ostatnich trzech latach. W roku 2017 została mianowana przez studentów Najlepszym Nowym Nauczycielem. Jest starszym członkiem Urzędu ds. Szkolnictwa Wyższego. Dr Sharp opublikowała wiele artykułów dotyczących behawioralno-analitycznego podejścia do zachowań trudnych oraz ich pomiarów. Jej zainteresowania badawcze obejmują behawioralno-analityczne podejście do pracy z osobami z demencją i urazowymi uszkodzeniami mózgu. W ramach praktyki klinicznej pracowała z nieletnimi przestępcami, dziećmi z urazami mózgu oraz dorosłymi i dziećmi z trudnościami w uczeniu. Obecnie dr Sharp prowadzi intensywne praktyczne kursy dla studentów chcących specjalizować się w pracy ze starszymi dorosłymi z wykorzystaniem analizy zachowania.

Uszkodzenia płatów czołowych kory mózgowej, zwłaszcza w częściach podstawno-przyśrodkowych, wiążą się z impulsywnością, czyli powodują utratę zdolności do oczekiwania na odroczoną gratyfikację. Liczne badania na modelach zwierzęcych oraz dane neurofizjologiczne z badań z udziałem ludzi potwierdzają kluczową rolę podstawno-przyśrodkowej części płatów czołowych kory mózgowej w regulacji zachowania dotyczącego wyboru między dostępnymi nagrodami, różniącymi się wielkością oraz momentem ich uzyskania. Jednym z modeli wyjaśniających fenomen impulsywności i samokontroli jest dyskontowanie odroczonych wzmocnień. Jest to zjawisko polegające na zmniejszaniu się subiektywnej wartości nagrody ze względu na wydłużanie się jej odroczenia. Jednym z celów badań było sprawdzenie, który z modeli, hiperboliczny czy wykładniczy, lepiej się dopasowuje do uzyskanych punktów równowagi dla dyskontowanej małej i dużej nagrody. W badaniach wzięło 69 osób z ogniskowymi uszkodzeniami mózgu, z czego 16 osób z uszkodzeniami płatów czołowych kory mózgowej. Pozostali badani byli pacjentami z uszkodzeniami za bruzdą środkową lub wyspy (n=18) oraz struktur głębokich mózgu lub też mieszanych obszarów korowych (n=35). W przypadku grupy neurologicznej uzyskano równorzędne dopasowanie modeli, hiperbolicznego i wykładniczego, w sytuacji dyskontowania dużej nagrody oraz lepsze dopasowanie modelu hiperbolicznego względem małej nagrody. W grupie pacjentów z uszkodzeniami płatów czołowych kory mózgowej model hiperboliczny lepiej się dopasował w przypadku dużej nagrody, a względem małej – oba modele. W pozostałych grupach pacjentów, w tym klinicznej kontrolnej, również oba modele w podobnym stopniu są dopasowane względem obu wielkości nagród. Oznacza to, że w wielu przypadkach klinicznych nie ma pewności co do większej dobroci dopasowania modelu. W sytuacji diagnozy neuropsychologicznej i programowania terapii niezbędne okazuje się istotne dodatkowe badanie dobroci dopasowania modeli do uzyskanych przez konkretnego pacjenta punktów równowagi. W ten sposób można zaprogramować taki dobór wzmocnień, by terapia była efektywna w kształtowaniu samokontroli.

dr Bartłomiej Swebodziński – psycholog. Współpracownik dydaktyczny Wydziału Psychologii Uniwersytetu SWPS w Warszawie oraz Katedry Edukacji Muzycznej Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Specjalizuje się w neuropsychologii klinicznej i psychologii behawioralnej, a także psychologii muzyki. Zainteresowania naukowe wiąże z problematyką podejmowania decyzji przez chorych z uszkodzeniami mózgowia. Jest również aktywnym zawodowo psychologiem, prowadząc w ramach praktyki prywatnej diagnostykę i rehabilitację neuropsychologiczną z chorymi z ogniskowymi uszkodzeniami mózgowia oraz z osobami z różnymi procesami otępiennymi. Jest autorem kilku prac naukowych poświęconych procesom dyskontowania odroczonych wzmocnień w subpopulacji neurologicznej.

Coraz więcej wyników badań dowodzi, że podstawowe procesy uczenia się odpowiadają za powstawanie, nasilanie oraz – co szczególnie istotne z praktycznego punktu widzenia – osłabienie i eliminowanie bólu. Przeprowadzono wiele badań nad wpływem warunkowania klasycznego na ból, a kilka eksperymentów z ostatnich lat dowodzi, że także uczenie się przez obserwację ma istotny wpływ na ból. W ramach wykładu omówione zostaną najnowsze wyniki badań prowadzonych przez Zespół Badania Bólu, działający w Instytucie Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, w których warunkowanie klasyczne i uczenie się przez obserwacje wykorzystywane są do modyfikacji doznań bólowych, w szczególności do wywoływania przeciwbólowego efektu placebo i zwiększającego ból efektu nocebo. Ponadto, zaprezentowane zostaną wyniki przeprowadzonych w naszym Zespole, pierwszych na świecie badań, w który zastosowano warunkowanie sprawcze do wywołania przeciwbólowego efektu placebo. Wskazane zostaną praktyczne zastosowania uzyskanych wyników w terapii bólu. W szczególności, omówione zostaną metody terapii bólu oparte na warunkowaniu klasycznym, sprawczym i uczeniu się przez obserwację.

dr hab. Przemysław Bąbel  – jest psychologiem, zastępcą dyrektora Instytutu Psychologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, gdzie także kieruje Zespołem Badania Bólu. Jest prezesem Polskiego Towarzystwa Psychologii Behawioralnej i przewodniczącym Rady Programowej Fundacji Autyzm Up. Kieruje studiami podyplomowymi „Stosowana analiza zachowania: przygotowanie do pracy z osobami z zaburzeniami rozwoju i zachowania” na Uniwersytecie SWPS w Katowicach. Prowadzi badania nad psychologicznymi czynnikami modyfikującymi doznania bólowe, w szczególności nad mechanizmami analgetycznego i hiperalgetycznego działania placebo oraz pamięcią bólu. Zajmuje się także zastosowaniami terapii behawioralnej w leczeniu bólu przewlekłego oraz analizy zachowania i psychologii pamięci w edukacji. Jest autorem i współautorem 70 publikacji naukowych, w tym 8 książek: „Interpersonal and intrapersonal expectancies”, „Analiza zachowania. Vademecum”, „12 zasad skutecznej edukacji. Czyli jak uczyć, żeby nauczyć?”, „Trening pamięci. Projektowanie, realizacja, techniki i ćwiczenia”, „Terapia behawioralna dzieci z autyzmem. Teoria, badania i praktyka stosowanej analizy zachowania”, „Analiza zachowania od A do Z”, „Współczesna psychologia behawioralna. Wybrane zagadnienia”, „Jak uczyć, żeby nauczyć”. Publikuje w najlepszych światowych czasopismach w swojej dziedzinie, m.in: „Pain”, „European Journal of Pain”, „Pain Medicine”, „Clinical Journal of Pain”, „Pain Management Nursing”, „PLoS ONE”, „Memory” „Evaluation & the Health Professions”, „Medical Principles and Practice”, „International Dental Journal”, „Japanese Psychological Research”. Wyniki prowadzonych przez niego badań były omawiane przez najważniejsze media na świecie, w tym „New York Times”, „New York Magazine”, „Daily Mail”, „CBS News”, „Mirror”, „Sunday Times”. Jest autorem i współautorem przeszło 100 publikacji popularnonaukowych. W latach 2007-2010 był redaktorem naukowym magazynu psychologicznego „Charaktery”. Laureat Nagrody Prezesa PAN „Złoty Umysł – Mistrz Popularyzacji Wiedzy” w 2008 roku.

Celem wykładu jest zapoznanie słuchaczy z podstawowymi informacjami dotyczącymi trudności związanych z karmieniem u dzieci. Dodatkowo zostanie przedstawiona case study, gdzie wykorzystano tablicę wizualną, jako element w terapii u dziecka prezentującego zaburzenia karmienia.

mgr Katarzyna Bąbik – psycholog, certyfikowany analityk zachowania (BCBA), licencjonowany terapeuta i superwizor behawioralny PLTB. Analityk zachowania w zespole interdyscyplinarnym w szpitalu pediatrycznym WUM w Warszawie; konsultant i terapeuta behawioralny w Behavior. Specjalizuje się w pracy z dziećmi z trudnościami związanymi z karmieniem (zaburzenia karmienia, wybiórczość pokarmowa)oraz trudnościami w zachowaniu.

Celem wykładu jest przedstawienie problematyki związanej z mutyzmem wybiórczym, zarówno jako objawem szerszego spektrum zaburzeń, jak i schorzeniem znajdującym się w ICD-10 pod kodem F.94.0. Zostaną omówione kryteria diagnostyczne i związane z nimi etapy procesu diagnostycznego, a także etapy procesu terapeutycznego. Przedstawiony zostanie przegląd badań nad skutecznością stosowanych na świecie technik terapii mutyzmu. Ostatnia część wykładu będzie poświęcona terapii proponowanej przez Centrum Diagnozy i Terapii Zaburzeń Rozwojowych oraz jej skuteczności na podstawie danych z terapii.

dr Monika Zielińska – doktor nauk humanistycznych, jest wykładowcą SWPS na wydziale zamiejscowym w Sopocie, kierownikiem studiów podyplomowych z zakresu Stosowanej Analizy Zachowania w tymże wydziale, dyrektorem Centrum Diagnozy i Terapii Zaburzeń Rozwojowych (CDiT), ośrodka zajmującego się całościową terapią dzieci z takimi problemami jak mutyzm selektywny, nawykowe zaparcia, tiki ruchowe i głosowe, zaburzenia zachowania opartą na zasadach analizy zachowania. Jej zainteresowania naukowe dotyczą psychopatologii dzieci i młodzieży, zaburzeń zachowania i procedury ich redukcji. Publikuje na łamach między innymi Psychologii Rozwojowej oraz Psychologii w Szkole; autorka książki „Jak reagować na agresję uczniów?“

Nieznane są jak dotąd skuteczne sposoby zapobiegania powstawaniu symptomów ze spektrum autyzmu. Nie znaleziono również metod, dzięki którym doprowadzono by do pełnego ich zniwelowania. Większość z metod nie doczekała się ponadto rzetelnych badań empirycznych potwierdzających zasadność stosowania wobec osób dotkniętych autyzmem. W trakcie wykładu przedstawiony zostanie przegląd polskich badań nad skutecznością oddziaływań prowadzonych metodami Stosowanej Analizy Zachowania. Zaprezentowane zostaną również badania diagnostyczno- weryfikacyjne przeprowadzone w poznańskim ośrodku, którymi objęto trzydzieścioro dzieci z diagnozą autyzmu dziecięcego. W trakcie ich realizacji analizie poddano zarówno zmiany w zachowaniu w zakresie nawiązywania kontaktu wzrokowego, rozpoznawania cech istotnych obiektów, naśladowania, rozumienia mowy, imitacji werbalnej, nazywania, inicjowania interakcji społecznych oraz wykonywania ciągów czynności zabawowych, jak również transfer opanowanych zachowań na nowe warunki. Podsumowaniem prelekcji będą wnioski dla praktyki terapeutycznej.

dr Beata Urbaniak  – doktor nauk społecznych w zakresie pedagogiki, pedagog specjalny, szkoleniowiec, wiceprezes Internationales Zentrum für Autismus Comptence, prezes Fundacji Instytut Rehabilitacji Dziecka im. Prof. Ireny Obuchowskiej. Dr Beata Urbaniak jest dyrektorem Niepublicznego Specjalnego Przedszkola Familia w Swarzędzu. Od 2002 ściśle współpracuje z koordynatorem ds. autyzmu w Berlinie dr Britą Schirmer, dzięki której miała możliwość zapoznania się z systemem opieki, terapii i edukacji dzieci z zaburzeniem ze spektrum autyzmu w Niemczech. Prowadziła również szkolenia dla rodziców, terapeutów, nauczycieli, studentów z Niemiec oraz rozpowszechniała na konferencjach wiedzę na temat zaburzenia ze spektrum autyzmu oraz skutecznych sposobów pracy. Od czerwca 2011 współpracuje z rodzicami oraz profesjonalistami zajmującymi się terapią dzieci z autyzmem na terenie Austrii. Wiosną 2013 prowadziła cykl praktycznych szkoleń dla nauczycieli z Austrii i Słowacji, które odbywały się w ramach projektu unijnego ACE. Jest autorką i współautorką publikacji, między innymi: Jak zorganizować czas dziecka w domu? – Plany aktywności, Zaburzenia z autystycznego spektrum, Die Frühförderung bei Kindern mit Autismus-Spektrum-Störung, Applied Behavior Analysis (ABA) in der Therapie von Kindern mit Autismus.

• dr hab. Przemysław Bąbel (UJ, PTPB) – przewodniczący
• prof. dr hab. Paweł Ostaszewski (Uniwersytet SWPS, PTPB)

• dr Anna Ziółkowska (Uniwersytet SWSP, PTPB) – przewodnicząca
• mgr Krystyna Pomorska (Uniwersytet SWPS, PTPB)
• dr Bartłomiej Swebodziński (Uniwersytet SWPS, PTPB)

Opłata za udział w konferencji jest uzależniona od chęci uczestniczenia w warsztatach, rodzaju tych warsztatów oraz uprawnień do opłaty ulgowej.

W przypadku chęci uczestniczenia w warsztacie 1 (RFT w praktyce klinicznej) opłata obejmuje:

• udział w warsztacie
• udział w wykładach
• udział w sesji plakatowej
• materiały konferencyjne
• tłumaczenie symultaniczne wykładów
• poczęstunek w trakcie przerw na kawę w dniu 17 marca
• udział w kolacji w dniu 16 marca

W przypadku chęci uczestniczenia w wybranym warsztacie spośród 2-4 opłata obejmuje:

• udział w wybranym warsztacie
• udział w wykładach
• udział w sesji plakatowej
• materiały konferencyjne
• tłumaczenie symultaniczne wykładów
• poczęstunek w trakcie przerw na kawę w dniu 17 marca
• udział w kolacji w dniu 16 marca

W przypadku chęci uczestniczenia wyłącznie w wykładach w dniu 17 marca opłata obejmuje:

• udział w wykładach
• udział w sesji plakatowej
• materiały konferencyjne
• tłumaczenie symultaniczne wykładów
• poczęstunek w trakcie przerw na kawę w dniu 17 marca

Liczba miejsc na warsztatach ograniczona!

Udział w warsztacie 1: What is RFT and why would it be important to clinicians? i wykładach

• opłata regularna – 650 zł
• opłata dla członków PTPB, słuchaczy i absolwentów studiów podyplomowych SAZ, studentów i absolwentów Uniwersytetu SWPS – 600 zł

Udział w warsztacie 2: Postępowanie diagnostyczno-terapeutyczne u dzieci z trudnościami związanymi z karmieniem i wykładach

• opłata regularna – 450 zł
• opłata dla członków PTPB, słuchaczy i absolwentów studiów podyplomowych SAZ, studentów i absolwentów Uniwersytetu SWPS – 400 zł

Udział w warsztacie 3: Techniki SAZ w przygotowaniu dziecka z zaburzeniami ze spektrum autyzmu do wprowadzenia w grupę rówieśniczą i wykładach

• opłata regularna – 450 zł
• opłata dla członków PTPB, słuchaczy i absolwentów studiów podyplomowych SAZ, studentów i absolwentów Uniwersytetu SWPS – 400 zł

Udział w warsztacie 4: Terapia osób z mutyzmem wybiórczym i wykładach

• opłata regularna – 450 zł
• opłata dla członków PTPB, słuchaczy i absolwentów studiów podyplomowych SAZ, studentów i absolwentów Uniwersytetu SWPS – 400 zł

Udział w wykładach:

• opłata regularna – 200 zł
• opłata dla członków PTPB, słuchaczy i absolwentów studiów podyplomowych SAZ, studentów i absolwentów Uniwersytetu SWPS – 150 zł

Uwaga! W przypadku rezygnacji z konferencji organizatorzy nie przewidują zwrotu opłaty konferencyjnej.

Opłata konferencyjna powinna zostać uiszczona 7 dni od zapisania przez formularz zgłoszeniowy. Na zgłoszenia czekamy do 28 lutego 2018 roku lub do wyczerpania limitu miejsc. 

Adres
Polskie Towarzystwo Psychologii Behawioralnej
ul. Ingardena 6
30-060 Kraków

Numer kont bankowych:
Alior Bank 27 2490 0005 0000 4500 5037 9849