Kultura pracy i współpracy
w środowisku akademickim

Kultura pracy i współpracy w środowisku akademickim powinny być ważnym tematem otwartych debat, podczas których oprócz diagnozy stanu faktycznego dzielimy się wypracowanymi dobrymi rozwiązaniami. Specyfika pracy i kariery zawodowej nauczycieli akademickich w dużej mierze wiąże się z czynnikami kulturowymi, organizacyjnymi i prawnymi.

W czasie seminarium będziemy rozmawiać o uwarunkowaniach kariery akademickiej - z perspektywy możliwych ścieżek rozwoju, równości płci i oceny akademickiej. Zapraszam.

Doświadczenie pracy w inspirujących i motywujących środowiskach jest często wymieniane przez znanych badaczy jako jeden z najważniejszych czynników ich sukcesu naukowego i udanej, przynoszącej satysfakcję, kariery.

Takie środowiska akademickie rozwijają się dzięki kulturze wymiany myśli, współpracy, ciekawości, pasji badawczej i respektowaniu zasad etycznych. Jednocześnie są one zanurzone w społeczeństwie, w którym zwyczaje dnia codziennego, relacje społeczne, formy komunikacji, pracy i współdziałania podlegają ciągłym zmianom. Dlatego warto stale zastanawiać się, co jest potrzebne do budowania dobrego środowiska akademickiego.

Środowisko akademickie mierzy się ostatnio z wieloma wyzwaniami - nie tylko tymi związanymi z pandemią, antynaukowymi postawami, ograniczaniem finansowania i zagrożeniem dla wolności akademickiej.

W tej trudnej sytuacji staramy się rozmawiać na tematy bezpośrednio dotykające niemal każdego nauczyciela akademickiego. Od nas zależy, jakie wypracujemy rozwiązania, ale z pewnością nie będą one optymalne i zaakceptowane, jeśli nie zostaną wypracowane w dialogu.

"Nie lubię kobiet w nauce” napisał internauta pod postem promującym Międzynarodowy Dzień Kobiet i Dziewcząt w Nauce – to najlepszy dowód na to, że pozornie oczywista kwestia równości płci wciąż wzbudza emocje. Nie o emocjach jednak chcemy rozmawiać, lecz o skuteczności rozwiązań budujących równe warunki pracy i rozwoju niezależnie od płci. Czy rzeczywiście kariera naukowa stawia większe wymagania przed kobietami? Jeśli tak – to spróbujmy ustalić co należy zrobić, by je znieść. Jeśli nie – to odpowiedzmy na pytanie: dlaczego statystyki wyraźnie wskazują na istnienie szklanego sufitu w akademickich karierach pań.

W praktyce zarządzania zespołami ludzkimi ocena okresowa pracowników jest standardowym narzędziem, pozwalającym nie tylko określić efektywność i skuteczność wykonywania przez nich obowiązków, ale także planować ścieżki ich rozwoju. W przypadku nauczycieli akademickich taka ocena jest wyjątkowo trudna, choćby dlatego, że efektywność pracy badawczej jest niemierzalna, a ocena działalności dydaktycznej napotyka mur niechęci studentów do wypełniania ankiet oceny. W przyjętych na uczelniach systemach ocen nie brak rozwiązań dyskusyjnych, takich jak choćby próby przeniesienia kryteriów ewaluacji jednostek na ocenę nauczycieli akademickich. A zatem… warto porozmawiać.

Badacz, który skoncentruje się w swojej pracy na jakości i na chęci rozwiązania nurtującego go problemu naukowego, szybko zgromadzi dorobek niezbędny dla rozwoju swojej kariery akademickiej. Będzie ona przebiegać dynamicznie, a kolejne stopnie naukowe osiągane będą „przy okazji” uprawiania rzetelnej i wartościowej nauki, której efekty staną się widoczne w środowisku, znaczące i dyskutowane. Strategiczne, świadome planowanie kariery na każdym jej etapie i rozwijanie w sobie tych cech, które wspierają nas w realizacji badań - nie tylko ciekawości, ale także odwagi w sięganiu po ważne, zaangażowania, otwartości na współpracę i szacunku do dokonań własnych i innych osób - to klucz do sukcesu w nauce. W trakcie panelu dyskusyjnego poruszone zostaną zagadnienia dotyczące wyzwań i możliwości związanych ze ścieżkami kariery akademickiej, w szczególności młodych badaczy.