Oblicza muzycznej praxis: debaty, terytoria, reduty nadziei i oporu
Pisanie o muzyce w kontekście praktyk edukacyjnych najczęściej zniechęca czytającą publiczność, która obawia się, że otrzyma kolejną porcję rozważań dotyczących problematyki dalekiej od jej codziennych doświadczeń. Niniejsza książka zadaje kłam temu przekonaniu, pokazuje bowiem, że wszyscy jesteśmy podmiotem muzycznej praxis, która jest rozległym terytorium wiedzy, pasji i emocji nam jak najbardziej bliskich; zwykle jednak nie zdajemy sobie z tego sprawy. Lektura kolejnych tekstów „Oblicz muzycznej praxis” pod redakcją dr. Andrzeja Białkowskiego i † prof. Wojciecha Burszty sprawi, że zrozumiemy tę prawdę i to rozpoznanie da nam satysfakcję.
Z recenzji prof. Mirosława Pęczaka
„Książka ta pokazuje, jak długą historię ma za sobą cały ten galimatias powodowany wchodzeniem muzycznej popkultury »na salony«. I co – w efekcie tej globalnej przecież rewolucji – dzieje się ze stylami muzycznymi, modą, statusem młodości i ideą postępu w obszarze estetyki i rozrywki”.
Książka ukazała się jako wspólna inicjatywa edytorska Wydawnictwa Naukowego Katedra oraz Wydawnictwa Uniwersytetu SWPS.
O redaktorach
dr Andrzej Białkowski – pedagog i psycholog muzyki. Studiował na Uniwersytecie Marii Curie–Skłodowskiej w Lublinie, doktoryzował się na Uniwersytecie Warszawskim. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się wokół metodologii badań muzyczno-edukacyjnych, diagnostyki pedagogicznej oraz międzynarodowych studiów porównawczych w zakresie systemów kształcenia muzycznego. Był redaktorem kilku czasopism naukowych poświęconych problematyce edukacji muzycznej, m.in. „De Arte Colloquia”, „Edukacja Estetyczna”, „Edukacja Muzyczna”, „Wychowanie muzyczne w Szkole”. Poza działalnością naukową prowadzi też działalność społeczną i organizatorską. Od roku 2007 jest członkiem Zespołu Ekspertów ds. Edukacji Muzycznej Polskiej Rady Muzycznej.
prof. dr hab. Wojciech J. Burszta – (1957–2021) wybitny antropolog i kulturoznawca, eseista i krytyk kultury, wykładowca na Uniwersytecie SWPS. Interesuje się teorią i praktyką współczesnej kultury, w tym popkultury i popnacjonalizmu. Zajmuje się badaniami z kręgu antropologii współczesności i kulturoznawstwa, ze szczególnym uwzględnieniem problematyki mitu i symbolu, a także zjawiskami kontestacji i anarchii w społeczeństwach liberalnych. Jest członkiem-założycielem Polskiego Instytutu Antropologii oraz Fundacji Instytut im. Jerzego Kmity, a także członkiem Komitetu Nauk o Kulturze PAN i Komitetu Nauk Etnologicznych PAN. W 2014 r. otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Glora Artis”, przyznany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Złoty Krzyż Zasługi nadany przez Prezydenta RP.