Więź i bliskość, czyli powrót do naprawdę starych metod wychowawczych

W gąszczu nowych metod wychowawczych, treningów snu, nocnikowania i komunikacji, dziesiątek dobrych rad mam, teściowych, ciotek, celebrytów i wszelkiej maści specjalistów często czujemy się zwyczajnie zagubieni. W najlepszym razie stwierdzamy – „to nie działa”, a w najgorszym czujemy, że nasze dziecko oddaliło się od nas, a my nie wiemy, jak skrócić powstały dystans. Na szczęście każdego z nas natura obdarzyła niezawodnym instynktem, który, jeśli pozwolimy mu działać, wskaże nam drogę. Tę drogę współcześnie nazywa się rodzicielstwem bliskości – podąża nią coraz więcej osób.

Podczas wykładu zostaną omówione takie zagadnienia jak:

• czy rodzicielstwo bliskości jest tym samym, czym bezstresowe wychowanie?
• jak zyskać poczucie kompetencji jako rodzic i czerpać radość z rodzicielstwa?
• jakie są główne założenia rodzicielstwa bliskości i czy jest ono zgodne z założeniami współczesnej nauki?
• czy można zostać „bliskościowym” rodzicem, jeśli dziecko ma już kilka czy kilkanaście lat?
• czy można się wychować dziecko, nie stosując nagród i kar?

Termin i miejsce 

23 stycznia 2017 r., godz. 17.00
Uniwersytet SWPS, Warszawa, ul. Chodakowska 19/31, sala S306

Limit osób: 12. Udział w warsztacie wyłącznie dla osób, które uczestniczyły w wykładzie.

Warsztat stanowi praktyczne uzupełnienie poprzedzającego go wykładu. Jest skierowany do osób, które chciałyby zacząć budować bliskość ze swoim dzieckiem na nowych zasadach. W trakcie warsztatu uczestnicy poznają i przećwiczą praktyczne metody budowania więzi ze swoim dzieckiem oraz dowiedzą się, jakich błędów należy unikać. Przyjrzą się także osobistym granicom, co ma stanowić punkt wyjścia do wychowywania dziecka w zgodzie ze sobą i jego potrzebami.

Termin i miejsce

23 stycznia 2017 r., godz. 18.45
Uniwersytet SWPS, Warszawa, ul. Chodakowska 19/31, sala S309

Marta Chrostowska – psycholog i psychoterapeuta w trakcie kształcenia w nurcie poznawczo-behawioralnym. Pasjonuje się psycholgią prenatalną i perinatalną, pracuje z kobietami w okresie okołoporodowym, przygotowuje pacjentki do porodu od strony psychologicznej, wspiera młode mamy w pierwszych miesiącach po porodzie.

Pomaga mierzyć się z lękiem przed porodem, baby-bluesem czy depresją poporodową. Pracuje holistycznie, pozostając we współpracy z innymi specjalistami w dziedzinie opieki okołoporodowej. Zainteresowania naukowe koncentruje wokół psychologii prokreacji oraz psychologii pozytywnej i narracyjnej. 

Na co dzień pracuje w poradni zdrowia psychicznego jako psychoterapeuta w terapii indywidualnej oraz par. Pracuje także z dziećmi, młodzieżą i rodzinami pomagając poradzić sobie z kłopotami wychowawczymi i budować więzi oparte na wzajemnym szacunku i zaufaniu. Jest entuzjastką idei Rodzicielstwa Bliskości oraz Porozumienia Bez Przemocy (NVC).