Sprawdź nasze rozbudowane narzędzie do wyszukiwania.

Szukaj po kategoriach – oszczędzaj swój czas.

Uniwersytet SWPS - Strona główna
EU Kids Online: European Research on Cultural, Contextual and Risk Issues in Children’s Safe Use of the Internet and New Media
naukowo-badawczy
zakończony

EU Kids OnlineEuropean Research on Cultural, Contextual and Risk Issues in Children’s Safe Use of the Internet and New Media

Lucyna Kirwil
kierownik projektu
dr
Lucyna Kirwil

psycholog społeczny, kierownik polskiego zespołu badawczego EU Kids Online

instytucja finansująca: Komisja Europejska
dyscyplina: psychologia
jednostka: Uniwersytet SWPS
lokalizacja: Warszawa, projekt ogólnouczelniany
okres realizacji: 2009

 

projekt naukowy

EU KIDS ONLINE


European Research on Cultural, Contextual and Risk Issues
in Children's Safe Use of the Internet and New Media

 

Jednostka realizującaUNI SWPS warszawa
Jednostka finansującalogo KE

Okres realizacji projektu: 2007–2009

 

Polska należy do grupy krajów o najwyższym stopniu zagrożenia negatywnymi doświadczeniami dzieci w Internecie. Niemal wszystkie nastolatki w Polsce korzystają z Internetu, natomiast ich rodzice nie nadążają ze zdobywaniem doświadczenia i informacji na temat sposobów ochrony dziecka przed niepożądanymi skutkami korzystania z sieci.

Młodzi internauci

Dane z opublikowanego w grudniu 2008 raportu Eurobarometr wskazują na stały wzrost liczby dzieci korzystających z Internetu – w 2005 roku 68% młodych Europejczyków w wieku od 6 do 17 lat korzystało z sieci, natomiast w roku 2008 liczba ta wzrosła do 75%. Grono młodych internautów najszybciej rośnie w krajach Europy Wschodniej. W Polsce liczba wzrosła o ponad 40% – z 47% w roku 2005, do 89% w roku 2008. W całej Europie odsetek młodych użytkowników Internetu rośnie wraz z wiekiem, w Polsce – jest ich więcej niż w krajach Unii Europejskiej.

Dojrzałość psychologiczna dzieci

Sytuacja dzieci, które zaczynają swą przygodę w rzeczywistości wirtualnej, jest zupełnie inna niż osób dorosłych. Osoby dorosłe uczą się Internetu tak jak języka obcego. Tymczasem dzieci dorastają w sieci, co sprawia, że szybko poznają jej tajemnice i czasami znacznie lepiej od dorosłych radzą sobie z zagadnieniami technicznymi.

Za orientacją w kwestiach technicznych nie idzie jednak zwykle dodatkowy rozwój psychospołeczny. Dzieci i młodzież różnią się od dorosłych w kwestii dojrzałości psychologicznej. Nie są przygotowane na to, że z drugiej strony komputera może stać dorosły, który zechce ich wykorzystać (nie zawsze w grę wchodzi wykorzystanie seksualne, czasami może chodzić np. o wyłudzenie pieniędzy). Często nie zdają sobie sprawy z niebezpieczeństwa, jakie dla ich psychiki stanowić może obcowanie z treściami pornograficznymi, sadystycznymi itp. Nie rozumieją także ryzyka prawnego, jakie generować może wymiana plików muzycznych lub ściąganie nielegalnego oprogramowania z Internetu.

Bezpieczny Internet

Rozpowszechnienie łatwego dostępu do Internetu wśród dzieci i młodzieży pociąga zatem za sobą daleko idące implikacje społeczne i psychologiczne. Dzieci i młodzież w pierwszym rzędzie adaptują się do funkcjonowania w sieci. W sposób nieporównywalny ze rodzicami czy dziadkami są w stanie komunikować się z innymi ludźmi czy znajdować potrzebne informacje. Ale Internet to nie tylko zalety. W sieci czyhać może na dziecko wiele niebezpieczeństw – pozostawione samemu sobie może natknąć się na rzeczy, na kontakt z którymi nie jest ani wystarczająco dojrzałe, ani przygotowane. Takie negatywne doświadczenia mogą wywrzeć wpływ na późniejsze zdrowie psychiczne i funkcjonowanie społeczne najmłodszych.

By chronić nasze dzieci przed tym, co czyhać może na nie w Internecie, potrzebna jest przemyślana polityka. Polityka, która musi zostać opracowana na podstawie aktualnych badań naukowych. Takie badania – prowadzone między innymi w ramach projektu Safer Internet Plus: EU Kids Online, realizowanego w państwach członkowskich Unii Europejskiej i Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EEA) - powinny stać się podstawą określania priorytetów w walce o bezpieczniejszy Internet dla najmłodszych Polaków.

Założenia projektu

Oddziaływanie Internetu na dzieci

Projekt EU Kids Online miał na celu przygotowanie, przeprowadzenie, opracowanie i porównanie badań na temat stylu korzystania z sieci przez najmłodszych, potencjalnych niebezpieczeństw, z którymi dziecko może się zetknąć, a także określenie, w jaki sposób najlepiej chronić je przed tym, co może szkodzić ich rozwojowi psychicznemu, społecznemu, duchowemu czy seksualnemu, oraz co w tej dziedzinie powinno zrobić państwo (np. poprzez odpowiednie regulacje prawne), a czym powinni zająć się pedagodzy w szkołach i rodzice.

Podstawowym założeniem projektu było ułatwienie przepływu informacji o oddziaływaniu Internetu na dzieci między środowiskami naukowymi zajmującymi się tą problematyką niezależnie w wielu krajach europejskich. Celem ostatecznym była integracja danych zgromadzonych przez narodowe europejskie ośrodki badawcze i wypracowanie rekomendacji, które mogłyby być wcielane w życie na poziomie paneuropejskim.

Jak chronić najmłodzych?

Projekt miał charakter interdyscyplinarny: brali w nim udział psychologowie, socjologowie, pedagogowie i kulturoznawcy. Wybrane grupy robocze badaczy przedstawiały ekspertyzy z różnorakich dziedzin w celu znalezienia odpowiedzi na pytanie: W jaki sposób jak najlepiej chronić nasze dzieci przed szkodliwymi treściami, które czyhają na nie w sieci?

By odpowiedzieć na to pytanie, trzeba jednak wcześniej postawić sobie inne, nie mniej ważne: Czy istnieją badania na temat tego, jak dzieci korzystają z Internetu i czego w nim szukają? Jakiego rodzaju to badania? Jakie niebezpieczeństwa mogą pojawić się w Internecie? Które z nich dotyczą dzieci? Czy rodzice i pedagodzy zdają sobie z nich sprawę? Jaki jest stopień świadomości dzieci jako małych użytkowników Internetu? Czy i jak należy chronić dzieci przed szkodliwymi treściami? Co można zrobić, by zminimalizować ryzyko, że dziecko umówi się w Sieci z pedofilem lub trafi na stronę pornograficzną?

Projekt realizowany był przez 32 instytucje naukowe z 18 krajów europejskich (11 krajów „starej Unii”, 4 kraje „nowej Unii”, 2 kraje EEA niebędące członkami UE oraz jeden kraj kandydujący do UE).

 

Etapy projektu

Etap 1

Porównanie wyników badań nad tym, jak dzieci zachowują się w sieci, do czego jej używają i czego tam szukają, przeprowadzonych w różnych krajach europejskich. Badań, o których informacje, m.in. ze względu na bariery językowe, nie wychodziły dotąd poza granice krajów członkowskich UE i EEA.

Etap 2

Uzgodnienie metodologii badawczej, dzięki któremu wyniki badań z różnych krajów będą porównywalne.

Etap 3

Próba zrozumienia znaczenia badań w ich kontekście kulturowym, oszacowania, które badania są dla nas kluczowe, i zaplanowania, jakie badania powinny być zrobione w przyszłości, by dać maksymalnie pełny obraz tego, co dzieci robią w sieci i co może je tam spotkać.

Etap 4

Zidentyfikowanie i zrozumienie niebezpieczeństw, które mogą się wiązać ze zidentyfikowanymi w poprzednich etapach strategiami korzystania z sieci przez dzieci.

Etap 5

Wymiana doświadczeń między badaczami i praktykami z poszczególnych krajów, dzięki której być może zostaną wyłonione optymalne strategie radzenia sobie z problemami generowanymi przez funkcjonowanie dzieci w Internecie.

Etap 6

Sformułowanie rekomendacji, które będą mogły być brane pod uwagę przy tworzeniu polityki ukierunkowanej na kontrolę tego, jak najmłodsi korzystają z Internetu w krajach członkowskich UE i EEA.

Raport z badań

Wszystkie informacje i raporty z badań EU Kids Online I i EU Kids Online II są dostępne bezpłatnie na stronie www.eukidsonline.net.

EU Kids Online raport blue v2

Raport EU Kids Online z września 2008 roku przedstawia wyniki obszernych analiz używania Internetu przez dzieci i młodzież w Unii Europejskiej. W raporcie wykorzystano 250 badań przeprowadzonych w ostatnich latach w 21 krajach, także w Polsce. Badacze przeprowadzili porównania zagrożeń i korzyści wynikających z coraz powszechniejszym dostępem do Internetu, doświadczeń dzieci i młodzieży online, stan wiedzy rodziców na temat zagrożeń w Internecie oraz środki zaradcze podejmowane przez rodziców.

PDF icon25px Raport końcowy »

Zespoł badawczy

Zdrodowska, Aldona wykonawca w projekcie
Etatowy
Nie
Biogram
Nie
Tytuł
mgr
Imię i nazwisko
Aldona Zdrodowska
mgr Aldona Zdrodowska

Organizator projektu

Państwa i instytucje uczestniczące w projekcie

Austria

  • Universität Salzburg, Fachbereich Kommunikationswissenschaft

Belgia

  • Katholieke Universiteit Leuven, Faculteit Sociale WetenschappenVrije Universiteit Brussel

Bułgaria

  • Фондация "Джендър образование, изследвания и технологии'"Фондация "Интернет райтс България"

Dania

  • Københavns Universitet, Humanistiske Fakultet

Estonia

  • MTÜ "Living for Tomorrow"

Francja

  • France Télécom

Grecja

  • Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών, Τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης

Hiszpania

  • Euskal Herriko Unibertsitatea / Universidad del País Vasco, Gizarte eta Komunikazio Zientzien Fakultate / Facultad de Ciencias Sociales y de la Comunicación

Holandia

  • SCP - Sociaal en Cultureel PlanbureauUniversiteit van Amsterdam

Islandia

  • Háskóli ÍslandsHáskólinn á Akureyri, Rannsókna- og þróunarmiðstöð Háskólans á Akureyri

Niemcy

  • Universität Hamburg, Hans-Bredow-Institut für Medienforschung

Norwegia

  • Medietilsynet – Norvegian Media AuthorityUniversitetet i Oslo, Institutt for medier og kommunikasjonNorges teknisk-naturvitenskapelige universitet, Psykologisk instituttSINTEF – Stiftelsen for industriell og teknisk forskning ved NTH

Polska

  • Uniwersytet SWPS, Instytut Kultury i Komunikowania

Portugalia

  • Universidade Nova de Lisboa, Faculdade de Ciências Sociais e Humanas, Departamento de Ciências da Comunicação

Republika Czeska

  • Masarykova univerzita, Fakulta sociálních studiíUniverzita Karlova v Praze

Słowenia

  • Univerza v Ljubljani, Fakulteta za družbene vede

Szwecja

  • Göteborgs universitetVäxjö universitet

 

Zobacz video

\