Estetyczna wartość jedzenia.Perspektywa pragmatyczna
projekt naukowy
Estetyczna wartość jedzenia
Perspektywa pragmatyczna
Okres realizacji projektu: 2014-2017
Czy jedzeniu można przypisać wartość estetyczną i traktować je jako pełnoprawną część sztuki? Czy można zanegować tradycyjną dychotomię, która utożsamia sferę odżywiania wyłącznie ze sferą cielesności, a więc w opozycji do sfery duchowej? To pytania, które w swoim projekcie badawczym stawia dr Dorota Koczanowicz z wrocławskiego wydziału Uniwersytetu SWPS.
Założenia projektu
Od lat trzydziestych XX wieku akty dzielenia żywności i napojów były, po pierwsze, wykorzystywane, aby poszerzyć zakres sztuki, oraz po drugie, aby krytycznie skomentować współczesną kulturę. Ciągle kwestią sporną pozostaje, czy jedzeniu można przypisać wartość estetyczną. To zagadnienie wymaga przeprowadzenie gruntownych analiz.
Dr Koczanowicz postanowiła napisać o jedzeniu z punktu widzenia różnych dziedzin, łącząc podejście kulturoznawcze, filozoficzne i historyczne. Jak podkreśla badaczka, efektem projektu ma być wypracowanie nowych strategii i narzędzi interpretacyjnych, dzięki którym jedzenie przestanie być traktowane jako odejście od normy w obszarze sztuki.
Powstanie pierwsza w Polsce interdyscyplinarna książka, która jak twierdzi autorka, będzie zawierać podejście krytyczne, podsumowanie i analizę dotychczasowych teorii oraz prowokować do dalszych dyskusji.
Jedzenie jest czymś podstawowym dla naszego funkcjonowania biologicznego, ale również jest niezwykle istotnym elementem kultury. Jednocześnie w tradycji filozoficznej zmysł smaku nie był uważany za godny poważnego namysłu. Sfera odżywiania kojarzona z ciałem, codziennością, a więc z przestrzenią kobiecą była niżej waloryzowana niż intelektualny i duchowy świat męski. Moje badania wpisują się w tendencje do negowania starych podziałów i prowadzą do dowartościowania zaniedbywanej przez filozofów i teoretyków sztuki przestrzeni smaku.
Cele projektu
Celem projektu jest interdyscyplinarna analiza estetycznej wartości przygotowywania i dzielenia się jedzeniem z punktu widzenia teorii estetycznej Johna Deweya i somaestetyki Richarda Shustermana.
Analizując te kwestie należy rozważyć przyczyny historyczne warunkujące wykluczenie jedzenia z obszaru zainteresowań filozoficznych, a następnie wypracować nowe strategie i narzędzia interpretacyjne, które umożliwią zmianę postrzegania jedzenia w obszarze sztuki.