Main event. Oblicza projektowania

Main event to podsumowanie roku pracy Katedry Grafiki Uniwersytetu SWPS w formie warsztatów dla kandydatów na studia, wernisażu prac studenckich i konferencji absolwentów kierunku Grafika. Wydarzenie ma charakter cykliczny i koncentruje się na zaprezentowaniu szerokiego spektrum zastosowań teorii i praktyki projektowania, które jest reprezentowane przez pracowników badawczo-dydaktycznych, studentów i absolwentów grafiki.

Katedra Grafiki, jak każda organizacja, skupia w sobie różne role społeczne, budując niepowtarzalną kulturę organizacji, na którą składają się studenci, absolwenci i dydaktycy – nazywamy to zespołem. W ramach main event pokazujemy różne oblicza projektowania, udowadniając przy tym, że studia z projektowania graficznego nie muszą zamykać się w sztywnych ramach kompozycji graficznej, typografii czy technik wizualizacji. Na naszych studiach można robić rzeczy nieoczywiste, eksperymentalne, a przede wszystkim ciekawe, jeśli ktoś jest ciekawy (choćby świata).

Main event składa się z trzech formatów, których hasłem przewodnim jest „oblicza projektowania”. Po pierwsze warsztaty kompetencyjne i specjalistyczne, które udowadniają, że każdy może być projektantem – niezbędna jest wrażliwość i ciekawość. Reszta buduje się sama w atmosferze współpracy i kreatywnego napięcia. Po drugie wernisaż poplenerowy studentów grafiki Uniwersytetu SWPS, w ramach którego pokazujemy, jak dziwnych nierzadko zakresów może dotykać projektowanie – skoncentrowane na człowieku w roli (głównie) końcowego użytkownika. Wreszcie po trzecie dowód na to, że po grafice nie trzeba być grafikiem. Nasi absolwenci robią rzeczy, na które sami nigdy byśmy nie wpadli. Gotują, uprawiają rośliny, produkują przybory kosmetyczne – wszystko to jednak widać – ktoś to musiał zaprojektować.

Oblicza projektowania to niedeklaratywny dowód na to, że zmienia się społeczna rola projektanta. Już nie chodzi o twórcę/ wytwórcę. Współcześnie potrzebni są kompetentni projektanci, którzy potrafią animować i moderować procesy zorientowane na rozwiązywaniu problemów i dostarczaniu rozwiązań prostych w użyciu.

10.00-16.00 – Wykład i warsztaty kompetencyjne

17.00-19.00 – Oblicza projektowania – prezentacje absolwentów (hol główny)

19.00-21.00 – wernisaż prac poplenerowych Grafika: manifest (hol główny)

10.00-11.00 – Co ma wspólnego z grafiką... projektowanie? – wykład otwarcia | sala 126 | limit miejsc: 80

10.00-16.00 – warsztaty Design Sprint | sala: Strefa Studenta | sala 125 | limit miejsc: 30 (dwie grupy po 15 osób) | Zespół Studentów Grafiki

11.10-12.40 – I blok warsztatowy

Wstęp do kaligrafii – Katarzyna Sowa | sala: 54 | limit miejsc: 20

Pocztówki z Wrocławia – Piotr Szewczyk | sala: 39 | limit miejsc: 16

Warsztaty narracji wizualnej – Małgorzata Jabłońska | sala: 119 | limit miejsc: 12

12.50-14.20 – II blok warsztatowy

Skuteczna autoprezentacja – Edyta Nesterewicz | sala: 116 | limit miejsc: 25

Projektowanie UX – Wystarczy tylko kartka i ołówek! – Dawid Kowalczyk | sala: 111 | limit miejsc: 15

Druk 3D i grafika 3D w procesie projektowym – Wojciech Jastrzębski | sala: 38 | limit miejsc: 15

14.30-16.00 – III blok warsztatowy

Jak zaprojektować ponadczasowe logo? – Mateusz Antczak | sala: 54 | limit miejsc: 15

Fotografia autorska, czyli „Pokaż mi swoje fotografie, a powiem Ci kim jesteś! – Anna Gondek-Grodkiewicz | sala: 116 | limit miejsc: 30

Gdzie aktualnie znajduje się (w sensie praktyki projektowej) grafika użytkowa, a gdzie powinna się znajdować (z uwagi na tzw. problemy współczesności, których niesposób niewidzieć). Rola projektanta to nie tylko kolorowanie rzeczywistości – to przede wszystkim jej sprawne opowiadanie w taki sposób, żeby ludzie wiedzieli, jak z niej korzystać.

dr Krzysztof Moszczyński – projektant, wykładowca w Katedrze Grafiki Uniwersytetu SWPS. Zajmuje się wizualizacją danych, obrazowaniem procesów i projektowaniem wizerunku. Interesuje się graphic designem, designem opakowań, rozwojem systemów operacyjnych opartych o UNIX (np. MacOSX, Android), programowaniem w języku python. Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z zakresu corporate design, interaction design, information design, web design, mobile design oraz systemu automatycznego

dr Mariusz Wszołek – projektant i wykładowca w Katedrze Grafiki Uniwersytetu SWPS. W pracy naukowej zajmuje się głównie reklamą, ze szczególnym uwzględnieniem dyferencji rynkowych oraz mechanizmów działania reklamy w kontekście komunikacyjnym. Ponadto zajmuje się projektowaniem komunikacji (w tym design thinking, human centered design, corporate identity), dyskursami wizualnymi i teorią społeczeństwa i komunikacji. Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z kreacji, communication design, designu opakowań, corporate identity, reklamy społecznej i teorii i praktyki designu. Redaktor serii wydawniczej Projektowanie komunikacji w instytucie dziennikarstwa i komunikacji społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego

Warsztaty mają na celu przeprowadzenie uczestników przez zagadnienia, problemy i narzędzia procesu projektowego. Będą one realizowane przez studentów, którzy zaznajomią uczestników m.in. ze świadomym i przemyślanym odnajdywaniem i definiowaniem problemów projektowych, analizą dyskursów komunikacyjnych i ich zależności, a także kompleksowym procesem tworzenia strategii komunikacyjnej dla określonej marki lub organizacji. Wszystko to wiązać się będzie także z ćwiczeniem umiejętności komunikacyjnych i pracy w grupie.

Kapitała rzymska, uncjała, minuskuła karlińska. Warsztat poprzedzony krótkim wstępem o pochodzeniu i ewolucji pisma łacińskiego. Uczestnicy w oparciu o przygotowane szablony będą mogli samodzielnie kaligrafować litery.

Katarzyna Sowa – grafik, aktywny zawodowo projektant kreatywny. Magister historii sztuki Uniwersytetu Wrocławskiego. Prowadzi warsztaty dla studentów Grafiki Uniwersytetu SWPS i studentów Instytutu Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego z zakresu historii typografii, reguł składu tekstu, projektowania wielostronicowych publikacji, projektowania książki i krojów pism. Interesuje się typografią i jej korelacją z przekazem wizualnym i jego odbiorem. Fascynują ją dokonania Polskiej Awangardy, Modernizmu Międzywojennego, Szwajcarskiej Szkoły Projektowania i eksperymenty Postmodernistów.

Warsztaty będą inspirowane pracami Otla Aichera dla miasta Isny im Allgäu. Uczestnicy zapoznają się z ideą tworzenia piktogramów, pokazywania charakterystycznych cech miejsca przy pomocy minimalistycznego przekazu wizualnego. Uczestnicy będą mieli okazję do zastanowienia się nad Wrocławiem, zwłaszcza nad tym do jakich aktywności zachęca to miasto, jakie są najważniejsze cechy jego wizerunku, najciekawsze obiekty i miejsca. Następnie będą opracowywać projekt własnej kartki pocztowej (lub kilku kartek pocztowych), posługując się możliwie najprostszymi elementami graficznymi.

Piotr Szewczyk – artysta multimedialny, projektant, wykładowca, mieszka w Gliwicach. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach i Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu. Prowadzi zajęcia na kierunku Grafika SWPS we Wrocławiu. Aktywny na polu sztuki współczesnej (nowe media, rzeźba, instalacja, animacja komputerowa, grafika). Projektant wzornictwa przemysłowego i grafiki użytkowej. Swoje prace artystyczne i projektowe prezentował na wystawach w wielu krajach europejskich, m.in. w ramach cyklu wystaw „Designed in Poland”, promujących polskie wzornictwo. Wspólna praca z Małgorzatą Jabłońską – „Space is the Place, man!” – znajduje się w Kolekcji Sztuki Współczesnej Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu. Łączy działalność artystyczną i projektową z poszukiwaniami teoretycznymi z różnych dziedzin sztuki i techniki. Tworzy m.in. obiekty powstające przez połączenie precyzyjnego planowania z nieprzewidywalnością. Jego działania oscylują pomiędzy ściśle opracowanymi regułami tworzącymi porządek a improwizacją, nieuporządkowaniem czy nawet losowością.

Jak zajmująco opowiedzieć historię bez słów? Jak budować dramaturgię obrazem? Jak wyjaśnić graficznie wieloetapowe procesy? Takie wyzwania stoją między innymi przed twórcami storyboardów, powieści graficznych i picture booków, przed projektantami infografik, autorami prezentacji biznesowych. Na warsztatach uczestnicy poznają podstawowe zasady języka wizualnego i jego zastosowanie w opowiadaniu obrazem. Zaprojektują własne opowieści, budując przekaz prostymi i przekonującymi środkami.

Małgorzata Jabłońska – artystka, projektantka. Zajmuje się narracją wizualną w postaci lapidarnych grafik cyfrowych i komiksów. Opowiada uniwersalne ludzkie historie oszczędnym, geometrycznym językiem. Uczestniczka licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych w kraju i poza nim. Adiunkt w Katedrze Grafiki wrocławskiej filii SWPS. Współpracuje z Katedrą Sztuk Pięknych i Projektowych Wydziału Architektury Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Autorka wielu warsztatów artystycznych i projektowych we współpracy z renomowanymi instytucjami kultury.

Sztuka autoprezentacji to nic innego jak takie przedstawienie siebie, w dokładnie taki sposób jaki chcemy wywrzeć wrażenie. Wiąże się z tym łatwość wypowiedzi, budowanie błyskotliwych wypowiedzi, umiejętność przekonywania, lepsze wyniki w nauce i pracy, znajomość mowy ciała, mikromimiki. Należy przy tym pamiętać, że nie służy do wyzyskiwania i zdominowania innych ludzi przez możliwość odczytania ich sekretów i myśli, ale jej znajomość ma na celu dać człowiekowi lepszy wgląd w istotę komunikacji z innymi, aby mógł ich i w związku z tym siebie lepiej zrozumieć. Umiejętność odczytywania niewerbalnych znaków pomaga łatwiej żyć, podczas gdy jej brak powoduje strach, uprzedzenia i czyni nas bardziej krytycznymi w stosunku do innych.

Edyta Nesterewicz-Moszczyńska – psycholog, pedagog, psychoterapeuta, trener biznesu.

Na warsztatach uczestnicy poznają podstawowe zasady projektowania zorientowanego na użytkownika, przejdą przez proces tworzenia rozwiązania interaktywnego oraz przećwiczą techniki wizualizacji swoich pomysłów.

Dawid Kowalczyk – absolwent socjologii, od 6 lat pracuje jako projektant interakcji. Na Uniwersytecie SWPS prowadzi zajęcia z projektowania UX pod kątem urządzeń mobilnych. Interesuje się procesami twórczymi oraz szeroko rozumianą kreatywnością.

O druku 3D od jakiegoś czasu się mówi, choć nie jest to wcale taka świeża technologia. Porozmawiamy chwilę o tym skąd się wziął, do czego może się przydać a do czego nie, a później spróbujemy zrobić coś z nim w praktyce. Najpierw zapoznamy się z podstawowymi funkcjami programów do grafiki 3D, a potem postaramy się zaprojektować niewielkie przedmioty i przygotować je do druku.

Wojciech Jastrzębski – pracuje na Uniwersytecie SWPS we Wrocławiu. Zainteresowany użyciem technologii w branży kreatywnej, zajmuje się między innymi drukiem 3D. Zawodowo związany także z filmem, w szczególności w kontekście postprodukcji, montażu i wykorzystania elementów graficznych.

Mówi się, że firma bez logo jest jak człowiek bez twarzy, a znaki firmowe stały się nieodłącznym elementem naszego krajobrazu. Jak to się stało, że niektóre z nich uważamy za ponadczasowe? Co wyróżnia te projekty? Na te i inne pytania odpowiemy sobie w pierwszej części warsztatu, a w drugiej zmierzymy się z wyzwaniem zaprojektowania znaków graficznych.

Mateusz Antczak – na co dzień pomagam firmom w znalezieniu ich własnego języka i uczę jak dobrze go wykorzystywać. Swoją pracę zawodową realizuje w ramach własnego studia projektowego, skupionego na badaniu, projektowaniu oraz wdrażaniu programów brandingowych organizacji.

Dłuższe wypowiedzi fotograficzne, takie jak foto-reportaż, foto-esej, czy projekt długoterminowy, zmuszają fotografa do pogłębionej analizy realizowanego tematu, dzięki czemu ostateczny efekt jest bogaty w treści i kadry, fotografie są dobrze wyselekcjonowane, a wnioski gruntownie przemyślane oraz poparte badaniami i rozmowami z ekspertami. We współczesny świecie zawodów kreatywnych największą wartością i możliwością wyróżnienia się w branży jest zostanie AUTOREM.

Anna Gondek-Grodkiewicz – fotograf, architekt. Laureatka Grand Press Photo 2017 (I nagroda w kategorii „Życie Codzienne - Fotoreportaż”). Wykładowca fotografii i postprodukcji obrazu w Instytucie Grafiki Uniwersytetu SWPS we Wrocławiu oraz w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Przez wiele lat związana z mediami i produkcją filmowo-telewizyjną. Autorka fotografii do polskich filmów, seriali, fotoreportaży z wydarzeń kulturalnych oraz programów telewizyjnych (m.in. współpraca z Martyną Wojciechowską przy realizacji programu „Kobieta na krańcu świata”.) Jej prace ukazały się w największych polskich magazynach: National Geographic Polska, Newsweek, The TIMES Poland, Gazeta Wyborcza, Wysokie Obcasy, Rzeczpospolita, Dziennik, Kino, Film, i Gala. W 2018/2019 uczestniczyła w Klasie Mistrzowskiej prowadzonej przez fotografów VII Photo Agency: Stefano de Luigi, Maggie Steber, Ed Kashi, Sara Terry, Maciek Nabrdalik, Ziyah Gafic, Ilvy Njiokiktjien, Tomas Van Houtryve. W 2016 roku została zakwalifikowana do udziału w mistrzowskich warsztatach fotograficznych międzynarodowej agencji Magnum Photos, prowadzonych przez Davida Alana Harveya, a sponsorowanych przez jedną z międzynarodowych firm fotograficznych. Mieszkała i pracowała w Polsce, Australii oraz Hiszpanii. Interesuje się psychologią i muzyką.

Jedni pragnęli wyśpiewać miłość do niebezpieczeństwa, praktykę energii i zuchwałość (futuryści), drudzy skupili się na sile konstrukcji relaksując się technologią (konstruktywiści). Byli też i tacy, którzy uważali, że nie rezultat, lecz założenie początkowe procesu kształtowania pokazuje, czy rozwiązanie wzięło się z życia, czy jest celem samym w sobie; wierzyli, że forma postępuje za funkcją (louis henry sullivan). Wszyscy ci wielcy i mali rozumieli, że projektowanie to coś więcej niż fach robienia ładnych obrazków — postulowali zmianę, krytycznie odnosząc się do zastanego.

Tym są właśnie manifesty; okrzykiem sprzeciwu i postulatem zmiany; credo, z którego trzeba się rozliczyć, choć jak pokazuje historia projektowania, zamiary i zapędy szkół projektowych nierzadko były i są poddawane brutalnej weryfikacji — nie ma miejsca na tłumaczenia. W tym roku chcemy podjąć się refleksji na temat projektowania — zadać sobie wiodące pytania: gdzie jesteśmy i dokąd zmierzamy, po cichu licząc, że nasi studenci w formie tegorocznej wystawy podpowiedzą nam w formie własnego manifestu projektowania. Zaproponowaliśmy im zadanie, w którym nie można obawiać się marzeń ale też porażki. Trzeba przemyśleć to, jakie projektowanie chcą zaproponować i za co chcą zostać zapamiętani.