Polityka Polski wobec Azji Wschodniej

Politycy polscy po przełomie 1989 r. koncentrowali swoją uwagę na integracji kraju z regionem atlantyckim w aspekcie politycznym, strategicznym i gospodarczym. Inne kontynenty i kraje spoza cywilizacji zachodniej przez długi czas nie budziły większego zainteresowania. W dodatku dominowało w Polsce ideologiczno-misyjne podejście do świata: potępiania oraz izolowania krajów uznawanych za „niedemokratyczne”, przede wszystkim eks-komunistycznych, a popierania w nich osób oraz organizacji traktowanych jako „demokratyczne”. Szermowano również hasłami potępiania łamania w nich praw człowieka (zawężanych tylko do sfery politycznej). Polska w tej sferze zajmowała stanowisko znacznie bardziej radykalne niż czołowe mocarstwa Zachodu prowadzące w praktyce politykę o wiele bardziej pragmatyczną i dbające przede wszystkim o swoje interesy gospodarcze.

W politycznych kręgach Warszawy oczekiwano naiwnie przez lata, że w azjatyckich państwach komunistycznych, przechodzących w większości skomplikowane procesy transformacji (podobnie jak u naszych wschodnich sąsiadów), dokonają się niezadługo podobne wydarzenia jak w Polsce, a „demokratyczna opozycja” obali system komunistyczny. Do czasu takich zmian starano się ograniczać wszelkie kontakty z nimi do niezbędnego minimum. Dotyczyło to przede wszystkim rozwijających się szybko Chin stających się nową potęgą, ale także Wietnamu i oczywiście Korei Północnej, chociaż przedstawiciele Korei Południowej, z którą rozwijaliśmy pomyślnie współpracę, wielekroć prosili, by Polska na ile może rozwijała także współpracę z reżimem z północy, by przełamywać jego politykę samoizolacji i stymulować wewnętrzne przemiany.

Z Japonią mieliśmy inny kłopot: jej władze zgodziły się wprawdzie uczestniczyć w międzynarodowym programie redukcji polskiego zadłużenia, ale stały na stanowisku, że to decyzja szkodliwa, bo wszelkie długi należy spłacać. W związku z tym Japonia przez wiele lat ograniczała współpracę z Polską, zwłaszcza gospodarczą. Azji Południowo-Wschodniej w Polsce przez długi czas niemal nie dostrzegano. Jedynym krajem tego regionu, którym interesowano się bardziej, była Birma rządzona przez juntę wojskową bojkotowana przez Zachód, przy popieraniu przywódczyni tamtejszej opozycji pani Aung San Suu Kyi, laureatki pokojowej nagrody Nobla.

Dopiero pod koniec lat 90-tych polityka Polski wobec Azji Wschodniej zaczęła się zmieniać na bardziej pragmatyczną i uwzględniać tamtejsze realia. Aktywizacja polityki polskiej wobec Azji nasiliła się dopiero w latach ostatnich, chociaż można odnosić wrażenie, że wielu naszych polityków wciąż nie przyjmuje do wiadomości awansu gospodarczego i politycznego Azji Wschodniej, ani ogromnych przemian, wręcz cywilizacyjnych, jakie się tam dokonują zmieniających strategiczną architekturę świata w skali globalnej.

„Jest to pierwsza od wielu lat prezentacja publiczna różnych problemów współczesnej Azji, jej relacji z Polską i światem. Cały kurs może dać zupełnie niezłą orientację osobom interesującym się tym kontynentem, studentom sinologii oraz stosunków międzynarodowych” - mówi prof. dr hab. Krzysztof Gawlikowski, Kierownik Katedry Studiów Azjatyckich Uniwersytetu SWPS.

Formuła spotkań

Na zaproszenie Biblioteki Publicznej na ul. Koszykowej, popularnego miejsca spotkań i debat, nasza Katedra Cywilizacji Azji Wschodniej Uniwersytetu SWPS przygotowało merytorycznie cykl publicznych debat panelowych i prelekcji o Azji Wschodniej pt. „Azjatyckie dylematy”. Dotyczą one stosunków międzynarodowych tego kraju, spraw wewnętrznych oraz stosunków z Polską.

Począwszy od stycznia 2014 r. regularnie odbywały się spotkania w ostatni czwartek miesiąca pt. „Chiny – nowa potęga”. Nowy cykl pt. „Azjatyckie dylematy” przybliży problemy Azji we współczesnym świecie.

W roli prelegentów i panelistów wystąpią najlepsi specjaliści z kraju i z zagranicy, w tym praktycy polskich instytucji państwowych. Spotkania organizowane są we współpracy z innymi instytucjami, w tym Warszawskiej Szkoły Reklamy, dzięki której nagrania debat dostępne są na stronach internetowych Uniwersytetu SWPS i Biblioteki Publicznej m. st. Warszawy.

Organizatorzy

• Biblioteka Publiczna m.st. Warszawy – Biblioteka Główna Województwa Mazowieckiego

Współpraca

• Centrum Badań Azji i Pacyfiku ISP PAN
• Katedra Cywilizacji Azji Wschodniej Uniwersytetu SWPS
• Towarzystwo Przyjaźni Polsko-Chińskiej

Kierunek Studia azjatyckie: Chiny i Azja Wschodnia oferowany na Uniwersytecie SWPS w Warszawie to studia unikatowe w Polsce i Europie.

Program studiów kładzie nacisk przede wszystkim na praktyczną naukę języka chińskiego i umiejętność wykorzystywania go w realnych sytuacjach życiowych i biznesowych (720 godzin nauki). Uczelnia oferuje dodatkowy semestr nauki języka chińskiego na uczelniach w Chinach oraz pomaga w uzyskaniu stypendiów na naukę w Azji.

Studenci studiów azjatyckich poznają kultury krajów regionu, ich współczesne problemy i tradycje określające dzisiejszą rzeczywistość. Dowiadują się, jak działają służby dyplomatyczne, organizacje międzynarodowe czy biznes azjatycki. Zdobywają elementarne kompetencje do współpracy z Azjatami ze wszystkich kręgów cywilizacyjnych Azji, ze szczególnym uwzględnieniem Chin jako największego i najbardziej znaczącego kraju w regionie.

więcej o kierunku »