studentów i absolwentów studiów wyższych i podyplomowych, środowisko naukowe, psychoterapeutów, psychologów, trenerów, edukatorów, nauczycieli, lekarzy, a także wszystkie osoby zainteresowane tematyką konferencji.
O konferencji
Celem, który przyświeca organizatorom niniejszej konferencji, jest poszerzanie wiedzy na temat wyników najnowszych badań i ich zastosowań w temacie interwencji terapeutycznych – zwłaszcza w obszarze podejścia współczucia w kontekście więzi oraz terapii skoncentrowanej na współczuciu.
Uwaga! Liczba miejsc stacjonarnych jest ograniczona!
CFT – wspólne przetrwanie i wzrastanie
Przetrwaliśmy jako gatunek nie dlatego, że jesteśmy szybcy, silni czy posiadamy naturalną broń, ale dzięki ochronie społecznej.
prof. John T. Cacioppo
Terapia Skoncentrowana na Współczuciu (CFT) jest podejściem stworzonym przez profesora Paula Gilberta z Wielkiej Brytanii. To podejście oparte na nauce, integracyjne, odnoszące się do ewolucji. Pozwala zrozumieć ludzki umysł oraz przyjąć prospołeczną perspektywę. Współczucie w tym podejściu rozumiane jest jako produkt naszego ewolucyjnego dziedzictwa, który ma wspierać nas we wzajemnym przetrwaniu.
Obecnie CFT traktowana jest jako osobny system terapeutyczny, który integruje techniki różnych szkół terapii, w tym m.in. terapii poznawczo-behawioralnej (i wielu innych nurtów) w połączeniu z koncepcjami psychologii ewolucyjnej, społecznej, rozwojowej, buddyjskiej, a także innych dyscyplin, takich jak neuronauka, antropologia czy socjologia.
Uczestnicy i uczestniczki konferencji będą mieć możliwość wysłuchania wystąpień uznanych autorytetów z całego świata, w tym samego twórcy podejścia opartego na współczuciu, prof. Paula Gilberta, a także innych terapeutów i badaczy CFT, którzy ściśle z nim współpracują.
Mark Leonard – pionier ruchu uważności oraz jeden z zaproszonych prelegentów zaprasza do udziału w wydarzeniu:
Opłata konferencyjna
2 dni – 490 zł, 1 dzień – 320 zł
Opłatę należy uiścić na konto: ING BANK ŚLĄSKI 22 1050 1559 1000 0097 1268 9299
Opłaty zbierane są do 29 maja 2024 r. (środa).
Szczegóły w formularzu zgłoszeniowym.
Zarejestruj się!
Program konferencji
Uwaga! Prelekcje prof. Paula Gilberta, dr Hannah Gilbert oraz dr Anny Orłowskiej odbędą się w formule online. Pozostałe prelekcie zostaną wygłoszone stacjonarnie. Wystąpienia prelegentów anglojęzycznych będą tłumaczone konsekutywnie.
1 czerwca (sobota)
Rejestracja
Przywitanie i wprowadzenie do konferencji
SESJA I: Terapia skoncentrowana na współczuciu – obecny stan wiedzy i różne zastosowania
Terapia skoncentrowana na współczuciu (Compassion Focused Therapy - CFT) model biopsychospołeczny – w poszukiwaniu różnych doświadczeń bezpieczeństwa
Terapia skoncentrowana na współczuciu (CFT) jest zakorzeniona w opartym na ewolucji, biopsychospołecznym modelu, który pozwala na zrozumienie naszych procesów afektywnych i motywacyjnych. Model ten pozwala zrozumieć ludzki umysł oraz przyjąć prospołeczną perspektywę. Współczucie w tym podejściu rozumiane jest jako produkt naszego ewolucyjnego dziedzictwa, który ma wspierać nas we wzajemnym przetrwaniu. Podczas wykładu odniesiemy się do ewolucyjnego dziedzictwa, z którego korzystamy w procesie terapeutycznym i trenerskim. Z ewolucyjnej perspektyw skupimy się też na wyjaśnieniu różnic między wykrywaniem zagrożeń i reagowaniem na nie, bezpieczeństwem fizycznym (ang. safety) i poszukiwaniem bezpieczeństwa (ang. safey seeking), bezpieczeństwem emocjonalnym (ang. safeness) oraz ich społecznymi i pozaspołecznymi funkcjami i formami. Te doświadczenia wykorzystują różne systemy monitorowania za pośrednictwem różnych systemów psychofizjologicznych Odniesiemy się tym samym do psychoterapeutycznych implikacji w związku z różnicami pomiędzy tymi różnymi stanami i doświadczeniami.
dr Julia E. Wahl
Praca kliniczna z osobami starszymi z wykorzystaniem Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu – radość i wyzwania!
Starzenie się jest jednym z największych problemów zdrowotnych i społecznych naszych czasów i przewiduje się, że będzie rosnąć w przyszłości. Szacuje się, że do 2030 r. 28,8 proc. ludności Polski będzie w wieku powyżej 60 lat, a do 2050 r. ta grupa wiekowa będzie stanowić około 40 proc. populacji (Światowa Organizacja Zdrowia, 2023). Ten wykład rozpocznie się od zastanowienia się nad koncepcją starzenia się i tym, jak jest ona „utrzymywana w umyśle” społeczeństwa, w naszej rodzinie i w naszych własnych umysłach. Zastanowimy się nad ejdżyzmem i nad tym, dlaczego może to mieć znaczenie w naszej praktyce klinicznej. Zastanowimy się również, w jaki sposób współczucie przecina się ze starzeniem się i jakie ma znaczenie dla takich kwestii, jak niepełnosprawność, samotność i dobre samopoczucie psychiczne. Poszukamy odpowiedzi na pytanie, dlaczego powinniśmy uznać CFT za odpowiednią interwencję terapeutyczną dla osób starszych. Omawiając kliniczne przykłady terapii CFT, którą dr Rebecca Poz prowadziła z osobami indywidualnymi, parami i grupami, zastanowimy się nad zaletami bycia osobą starszą korzystającą z CFT oraz mocnymi stronami, jakie osoby starsze wnoszą do CFT, a także dostosowaniami, które możemy potrzebować jako terapeuci, aby zmaksymalizować dostępność i sukces terapii. Na koniec powrócimy do punktu wyjścia: co każdy z nas może zrobić, aby wnieść współczucie dla starzenia się.
dr Rebecca Poz
Czy potrzebujemy współczucia w edukacji? Przegląd zagadnień, rozwiązania skoncentrowane na współczuciu i przyszłość
Dobre samopoczucie i utrzymanie nauczycieli w zawodzie jest kluczową kwestią, przed którą stoją szkoły na całym świecie, wraz z innymi tematami takimi, jak stres, zachowanie uczniów, kultura rywalizacji w odniesieniu do wdrażanych polityk i praktyk. Problemy z dobrym samopoczuciem są podobnie obserwowane również w przypadku uczniów, a trudności ze zdrowiem psychicznym rosną, zwłaszcza po przejściu z edukacji podstawowej do średniej. Ten wzrost problemów ze zdrowiem psychicznym został zaostrzony przez COVID-19. Zajmując się tymi problemami związanymi z retencją i słabym zdrowiem psychicznym pracowników/uczniów, od 2016 r. wprowadzamy do sektora edukacji programy nauczania oparte na współczuciu. W tym wystąpieniu omówione zostaną powody, dla których sektor edukacji znajduje się w kryzysie i dlaczego podejście oparte na współczuciu oferuje obietnicę rozwiązania tego problemu. Następnie omówimy nasze programy nauczania i dotychczasowe ustalenia. Obejmuje to sposób, w jaki nasze doskonalenie zawodowe nauczycieli poprawia zarówno psychologiczne, jak i fizjologiczne samopoczucie i może chronić przed wypaleniem zawodowym; sposób, w jaki nasze programy nauczania dla uczniów mogą chronić przed zwiększonym lękiem, poprawiać regulację emocji i poprawiać prospołeczność – wreszcie sposób, w jaki nasze programy nauczania FE (dalsza edukacja) / HE (szkolnictwo wyższe) poprawiają współpracę i poczucie integracji. Następnie przedstawione zostaną nasze cele oraz propozycje dla rządu / decydentów politycznych, aby sektory edukacji mogły przejść od kryzysu do rozkwitu.
prof. Frances Maratos
Terapia skoncentrowana na współczuciu: badanie ewoluujących procesów i zmian stanu mózgu
Ważne! Ten wykład jest przeznaczony dla osób, które są zainteresowane poznaniem podejścia współczucia w obszarze stanów mózgu oraz tego, w jaki sposób są one zakorzenione w nauce ewolucyjnej i stosowane w przypadku trudności klinicznych.
Terapia skoncentrowana na współczuciu (CFT) jest zakorzeniona w opartym na ewolucji, biopsychospołecznym podejściu do zrozumienia pochodzenia naszych funkcji umysłowych. Bada sposób, w jaki motywy, emocje, kompetencje poznawcze i zachowania są źródłem trudności ze zdrowiem psychicznym. Wykład ten zbada również, w jaki sposób CFT jest zakorzenione w podejściu do stanów mózgu. Stany mózgu reprezentują wzorce różnych, wzajemnie oddziałujących funkcji biopsychospołecznych, takich jak: uwaga, motywacja, emocje, myślenie i zachowanie. Współczucie może kierować nimi wszystkimi, na przykład współczującą uwagą, współczującą motywacją, współczującym zachowaniem itp. Podczas wykładu omówiony zostanie proces terapeutyczny mający na celu zmianę stanów mózgu, ułatwienie stanów mózgu skoncentrowanych na współczuciu, które mają duży wpływ na przetwarzanie zagrożeń i samopoczucie psychiczne.
prof. Paul Gilbert
Przerwa kawowa
Rywalizujący indywidualizm i pęknięta społeczność ucząca się, czy współczucie, przynależność i osiągnięcia?
Profesor pedagogiki skoncentrowanej na współczuciu, Theo Gilbert, koncentruje się na nauczaniu i uczeniu się praktycznych mikroumiejętności poznawczych współczucia podczas spotkań dyskusyjnych skoncentrowanych na zadaniach, zespołach studenckich / pracy grupowej. Te umiejętności komunikacyjne są odpowiednie do zdobycia punktów na prawie każdym programie studiów, ponieważ współczucie wyewoluowało w mózgu nie jako emocja (bez względu na to, jakie emocje mogą mu towarzyszyć), lecz jako psychobiologiczna motywacja m.in. do zauważania niepokoju lub niekorzystnej sytuacji, a następnie podejmowania mądrych działań, aby temu zapobiec lub zmniejszyć skutki (Compassionate Mind Foundation). Pierwszy element wymaga uważnej czujności i analizy sytuacyjnej, drugi zaś wymaga mądrego podejmowania decyzji. Żaden z nich nie wymaga emocji. Jak więc werbalne i niewerbalne mikroumiejętności współczującej komunikacji w pracy zespołowej/grupowej uczniów faktycznie wyglądają w (niećwiczonym) działaniu? I w jaki sposób taka ocena zmniejsza obciążenie personelu, zadowala zewnętrznych egzaminatorów z różnych dyscyplin i zaspokaja często zgłaszane przez pracodawców potrzeby w zakresie umiejętności zespołowych i komunikacyjnych absolwentów? Dlaczego inteligentne współczucie inicjuje i przyspiesza bezpieczeństwo psychologiczne (myślenie na głos) w pracy grupowej/zespołowej, generuje zgłaszany przez studentów wpływ na ich poczucie przynależności, a także eliminuje luki w przyznawaniu nagród? W miarę jak coraz więcej uniwersytetów wykorzystuje zbieżne zestawy dowodów do włączenia „pedagogiki współczucia” do swoich pięcioletnich instytucjonalnych planów strategicznych, prof. Theo Gilbert pokaże w bardzo praktyczny sposób, jak wykorzystać autentyczną praktykę oceniania do demontażu destrukcyjnych rodzajów konkurencyjnego indywidualizmu, na którym tak marnotrawnie opiera się szkolnictwo wyższe.
prof. Theo Gilbert
Kultywowanie współczucia dla pozytywnych emocji
Terapia Skoncentrowana na Współczuciu (CFT) nie ma na celu regulacji negatywnych emocji, ale równowagę emocjonalną. Z natury emocje są złożone i wzajemnie powiązane. Pozytywne i negatywne emocje często współistnieją i wpływają na siebie nawzajem. Na przykład doświadczanie miłości może sprawić, że ktoś będzie podatny na uczucie smutku, jeśli ta miłość zostanie utracona lub nieodwzajemniona. Podobnie uczucie dumy może czasami prowadzić do wstydu, jeśli czyjeś działania lub osiągnięcia są kwestionowane. Unikanie pozytywnych emocji może być równie ważne w terapii, jak unikanie negatywnych emocji. Wystawianie się na szereg emocji, zarówno pozytywnych, jak i negatywnych, może budować odporność emocjonalną. Ucząc się poruszać i akceptować pełne spektrum emocji, jednostki stają się lepiej przygotowane do radzenia sobie z życiowymi wyzwaniami i niepowodzeniami. Tak jak jednostki mogą być samokrytyczne lub samooceniające w chwilach niepokoju, mogą również zmagać się z samoakceptacją i życzliwością wobec siebie, gdy doświadczają pozytywnych emocji. Kultywowanie współczucia dla samego siebie w chwilach radości, szczęścia lub osiągnięć może zwiększyć zdolność do pełnego doświadczania i delektowania się tymi pozytywnymi emocjami bez poczucia winy lub zwątpienia w siebie. To naturalne, że zazdrość lub porównywanie się pojawiają się, gdy jesteśmy świadkami sukcesów lub szczęścia innych. Kultywowanie współczucia wobec pozytywnych emocji innych obejmuje świętowanie ich sukcesów, wczuwanie się w ich radość i wspieranie prawdziwego szczęścia dla nich, nie pozwalając zazdrości lub urazie przyćmić relacji. Współczucie jest kluczowym elementem budowania i utrzymywania zdrowych relacji. Wyrażając współczucie dla pozytywnych emocji innych, jednostki pogłębiają swoje więzi, wzmacniają sieci wsparcia społecznego i przyczyniają się do tworzenia bardziej empatycznej i opiekuńczej społeczności. Ćwiczenia CFT mogą być wykorzystywane do kultywowania współczucia dla pozytywnych emocji. Przyjmowanie pozytywnych emocji wymaga wrażliwości i otwartości, co może również sprawić, że osoby będą bardziej podatne na doświadczanie negatywnych emocji. Jednak kultywowanie współczucia dla pozytywnych emocji może pomóc we wspieraniu sojuszu terapeutycznego, odporności i wsparcia społecznego poza gabinetem terapeutycznym.
dr Isabelle Leboeuf
Współczujący umysł w pracy z lękiem w nurcie poznawczo-behawioralnym
Lęk w naturalny sposób pojawia się w różnego rodzaju codziennych sytuacjach. Często jednak jest to emocja nieakceptowana społecznie. Sposób, w jaki postrzegamy własny lęk i związane z nim reakcje fizjologiczne może nam pomagać w jego regulacji lub prowadzić do jeszcze większego nasilenia. Szczególnie jeśli odczuwanie lęku wiąże się również ze wstydem i poczuciem nieadekwatności. Główne metody pracy z lękiem w psychoterapii poznawczo-behawioralnej to restrukturyzacja poznawcza i reatrybucja behawioralna związana z ekspozycją. Często jednak techniki te są trudne do wprowadzenia, szczególnie kiedy lęk wiąże się z wysokim poziomem wstydu oraz silną tendencją do unikania trudnych doświadczeń. Prezentacja ma na celu pokazanie, w jaki sposób podejście skoncentrowane na współczuciu może być pomocne w pracy z osobami zmagającymi się z zaburzeniami lękowymi.
dr Anna Orłowska
SESJA II: Poza współczuciem
Kluczowa rola zrównoważenia: Dlaczego rozróżnienie między mądrym rozróżnieniem a niezdrowym osądem ma fundamentalne znaczenie dla naszego przetrwania?
Równowaga katalizuje wzajemne przetrwanie i rozwój poprzez konstruktywne relacje, współpracę, odporność, empatię i zaufanie. Integracja zrównoważenia zwiększa indywidualny dobrostan i wspiera zbiorowy postęp w kierunku zrównoważonego przetrwania i znaczącego wzrostu. Równowaga napędza transformacyjne działania przeciwko systemowym nierównościom poprzez wspieranie zrównoważonego podejmowania decyzji, empatii, dialogu, współpracy, rozpoznawania uprzedzeń, rzecznictwa, reform instytucjonalnych i rozwoju osobistego. Przyjęcie równowagi umożliwia jednostkom i społecznościom tworzenie bardziej sprawiedliwego i równego społeczeństwa.
dr Joey Weber
Słowo podsumowania
SESJA I: Badania nad współczuciem i pokrewnymi tematami
Emocjonalne i neuronalne efekty zastosowania terapii skoncentrowanej na współczuciu
Na wykładzie omówione zostaną wyniki najnowszych badań dotyczących procesów afektywnych towarzyszących terapii skoncentrowanej na współczuciu ze szczególnym uwzględnieniem ich neuronalnych i psychofizjologicznych korelatów. Uczestnicy wykładu będą mieli także okazję zapoznać się z badaniami skuteczności zastosowania technik wyobrażeniowych CFT oraz efektów jakie techniki te pozwalają osiągnąć w obszarze doświadczeń emocjonalnych i związanych z nimi treści poznawczych. W tym kontekście przedstawione zostaną również wyniki badań własnych dotyczących efektów technik wyobrażeniowych w obszarze przekonań i doświadczeń emocjonalnych związanych z krytyką i porażką.
prof. Jarosław Michałowski
Rola współczucia w procesie radzenia sobie ze stresem w sytuacji trudnych doświadczeń życiowych. Analiza ilościowa i jakościowa
Celem badania było określenie związków między współczuciem a radzeniem sobie ze stresem w sytuacjach krytycznych wydarzeń życiowych. Sytuacje takie definiuje się jako znaczące emocjonalnie wydarzenia dotyczące ważnych spraw w życiu jednostki, radzenie sobie z którymi wymaga znacznego zaangażowania zasobów. W badaniu sprawdzano rolę strategii zmagania się ze stresem oraz poznawczych strategii regulacji emocji. Uczestnicy opowiadali o ośmiu wybranych przez siebie ważnych wydarzeniach ze swojego życia, w tym o punkcie zwrotnym, wyzwaniu życiowym, wydarzeniu związanym z porażką oraz o najtrudniejszym doświadczeniu z ostatnich 12 miesięcy. Wyniki analizy ilościowej danych z pierwszego etapu badania (kwestionariusze) wskazują na pozytywny związek współczucia z aktywnym radzeniem sobie ze stresem, pozytywną reinterpretacją zdarzenia oraz korzystaniem ze wsparcia społecznego. Co ciekawe i wymagające dalszych badań, wyniki wskazują także na pozytywną korelację współczucia ze strategiami regulacji emocji opartymi na ruminacji. Okazało się również, że poszczególne składowe współczucia (współczucie dla innych, współczucie dla samego siebie, współczucie od innych) w przypadku niektórych strategii regulacji emocji wydają się pełnić odmienne funkcje – np. poczucie winy odczuwane w procesie radzenia sobie ze stresem wiąże się negatywnie ze współczuciem dla innych, a pozytywnie z wrażliwością na współczucie od innych. Wyniki analiz jakościowych wywiadów z drugiego etapu badania wskazują na to, że różnice w poziomie współczucia wiązały się z tym, w jaki sposób uczestnicy badania konstruowali narracje dotyczące ich trudnych doświadczeń. Osoby o wyższym poziomie współczucia znacząco częściej posługiwały się motywem wspólnotowości, a nieco częściej również motywem sprawczości. Analiza tematyczna treści wywiadów wskazała też na różnice w zakresie tego, na co w opowieściach o krytycznych wydarzeniach życiowych zwracają uwagę osoby różniące poziomem współczucia. Wyniki badania analizowane z zastosowaniem zarówno metod ilościowych jak i jakościowych potwierdzają zatem ważną adaptacyjną rolę współczucia w procesie radzenia sobie w trudnych sytuacjach. Pewne specyficzne dla poszczególnych składowych współczucia różnice w tym zakresie wydają się mieć ważne znaczenie praktyczne.
dr Mateusz Zatorski
dr Mariusz Zięba
Współczucie, zdrowie i neuronauka zdrowia budowana od środka w kontekście badań nad demencją
W przypadku demencji 75 proc. osób w tzw. krajach rozwiniętych nie poddaje się diagnozie w związku z lękiem przed wykluczeniem. Potrzeba dwojakiego rodzaju działań: nakierowanych na podniesienie poziomu wiedzy i zmianę postaw społecznych oraz dających wsparcie osobom z ryzykiem demencji. W obu tych przypadkach praktyka uważnego współczucia może okazać się bardzo pomocna. W pierwszym przypadku w związku ze zmianą postaw w drodze do empatii, zaś w drugim przypadku w pracy nad lękiem przed wykluczeniem oraz w doskonaleniu samoregulacyjnych mechanizmów (allostaza, regulacja allostatyczno-interoceptywna) powiązanych ze znajomością swojego ciała. To jednak wymaga poszerzenia rozumienia zdrowia oraz zbudowania perspektywy nowego podejścia do badań w zakresie neuronauki zdrowia. Te zmiany jednocześnie prowadzą do propagowania profilaktyki w kierunku identyfikacji ryzyk (także w przypadku demencji) i wspierania zasobów, aby osłabiać lub likwidować zagrożenie w sposób niefarmakologiczny. Przy tej okazji poruszony zostanie problem mindfulness w odniesieniu do mindwandering (błądzących myśli) oraz mindblanding (wygaszanego umysłu). W wykładzie znajdą się odwołania do badań z osobami starszymi w Polsce i Japonii w ramach projektu poszukiwania neurobiomarkerów demencji oraz wspomniany zostanie projekt dla uzdrowiska dla osób starszych i z ryzykiem demencji.
dr Tomasz Komendziński
Empatia i współczucie - czym są i po co nam one? Czy możemy je wyćwiczyć?
Empatia i współczucie to terminy bardzo dobrze znane praktykom jak i teoretykom związanym z psychologią. Ze względu na ich popularność, warto wiedzieć, co najnowsze badania mówią nam o tych społecznych stanach emocjonalnych. W moim wystąpieniu przedstawię aktualny stan wiedzy na ich temat a także przegląd narzędzi używanych w badaniach nad nimi. Zastanowię czy i jak można je trenować oraz czy technologia może się do tego przydać? Dla zainteresowanych wirtualną rzeczywistością przedstawię kilka przykładów zastosowania VR-u do wzmacniania i badania empatii i współczucia.
Gabriela Górska
Trening współczucia sposobem na promowanie zdrowszych relacji w trudnych kontekstach
Pomimo obszernej literatury wykazującej korzyści płynące ze współczucia dla zdrowia fizycznego i psychicznego, a także wyników badań w kontekście społecznym, niewiele badań koncentrowało się na wpływie współczucia w trudnych kontekstach, takich jak interakcje z nielubianymi osobami lub podczas konfliktów. W tym wystąpieniu przedstawię, w jaki sposób współczucie może odgrywać kluczową rolę w konfliktach, omawiając wyniki zarówno na poziomie interpersonalnym, jak i międzygrupowym. Ponadto przedstawione zostaną różne mechanizmy, dzięki którym współczucie może ułatwiać konstruktywne relacje.
dr Patricia Cernadas Curotto
Przerwa kawowa
SESJA II: Poza współczuciem
Uważność społeczna: od samoregulacji do bezpieczeństwa psychicznego
Pojawienie praktyki kontemplacyjnej jako terapii i interwencji „samopomocowej” stworzyło podatny grunt dla zmian społecznych w krytycznym momencie naszej ludzkiej historii. Ten wykład wyjaśnia, dlaczego musimy połączyć uważność z uczeniem się społecznym, aby wykorzystać tę okazję w zróżnicowanym i przemijającym kontekście społecznym. W ten sposób uważność społeczna ujawnia przemijającą naturę jaźni i uwalnia zbiorową inteligencję umysłu grupowego w podzielonym świecie.
Mark Leonard
SESJA III: Terapia skoncentrowana na współczuciu – obecny stan wiedzy i różne zastosowania (cd.)
Relacja terapeutyczna w terapii skoncentrowanej na współczuciu
Wyniki badań konsekwetnie wskazują, że relacja terapeutyczna jest kluczowym elementem terapii i ma fundamentalne znaczenie dla możliwości osiągnięcia pozytywnych rezultatów. W trakcie wykładu wytłumaczę, w jaki sposób współczucie może stać się aktywnym składnikiem relacji terapeutycznej. Omówię też jego trzy aspekty: współczucie dla innych, współczucie dla siebie i otrzymywanie współczucia od innych. Przeanalizuję niektóre cechy relacji terapeutycznej opartej na współczuciu oraz ich wpływ na praktykę kliniczną i sposób, w jaki nawiązujemy więź i współpracujemy z naszymi klientami.
dr Hannah Gilbert
Doświadczenia z prowadzenia treningów współczucia
Dlaczego kobiety wybierają trening współczucia? Co jest największym oczekiwaniem, a co wyzwaniem podczas zajęć? Jak energia grupy wpływa na rozwój współczucia? Przedstawię trudności z którymi mierzą się kobiety podczas kursu oraz sposoby radzenia sobie z nimi. Wskażę tematy, które „otwierają ranę” i potrzebują bezpośredniego użycia systemu kojenia. Przytoczę pomysły uczestniczek na kontynuowanie praktyki uważnego współczucia po zakończeniu kursu.
Dorota Wojtczak
Tworzenia zrównoważonych relacji w procesie pomagania – perspektywa polityki społecznej
Czy możliwe jest budowanie współczujących społeczności, szczególnie w kontekście wsparcia osób najbardziej potrzebujących? W wystąpieniu przedstawiona zostanie perspektywa rozwijania współczucia i włączania współczującej narracji do procesu konstruowania społecznej zmiany. Rozwój społeczny oparty o założenia CFT i psychologii ewolucyjnej – powrót do wspólnotowości, wzajemnej troski i wzmacnianie społecznego oparcia – to jeden ze sposobów dbania o indywidualne dobro każdej z pojedynczych osób. Budowanie zrównoważonych relacji to również dbanie o osoby wspierające, o czym warto pamiętać. Współczucie w działaniu na rzecz animowania społecznych zmian zdaje się ważnym aspektem projektowania polityk publicznych, po to by każdy z nas, niezależnie od społecznego statusu, mógł czuć się pełnoprawnym członkiem wspólnoty.
Olimpia Piłat-Pawlak
Myślenie systemowe i narzędzia terapii narracyjnej w CFT
Wystąpienie skupi się na dwóch kwestiach: czy i jak możliwe jest łączenie myślenia systemowego i wykorzystywanie narzędzi narracyjnych w CFT; jak łączenie tych trzech perspektyw na poziomie teoretycznym, może przełożyć się na praktykowanie psychoterapii? Przyjmując perspektywę systemową, czy szerzej konstruktywistyczną, psychoterapia staje w obliczu wielowersyjnego świata, w którym jednostki są zawsze autopojetyczne, czyli operacyjnie zamknięte. CFT może pomagać w tworzeniu opowieści o współistnieniu i (współ)tworzeniu społeczności. To tworzenie opowieści o odzyskiwaniu łączności, która zdaje się być niezbędna do budowania zdrowia psychicznego.
dr Syma Al-Azab-Malinowska
Zakończenie: słowa końcowe
dr Julia E. Wahl
prof. Jarosław Michałowski
Gość specjalny
Paul Gilbert
prof.
Uznany na całym świecie psycholog kliniczny, badacz i autor, jest twórcą Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu w leczeniu zaburzeń nastroju i lękowych, w których wstyd i samokrytyka stanowią poważne trudności. Profesor psychologii klinicznej na Uniwersytecie w Derby. Stworzył Fundację Współczującego Umysłu (Compassionate Mind Foundation). Opublikował ponad 20 książek i 300 artykułów naukowych.
Pozostali prelegenci i prelegentki
Syma Al-Azab Malinowska
dr
Psychoterapeutka, filozofka, pedagożka. Doktor nauk społecznych. Ukończyła zaawansowany kurs terapii systemowej przy Wielkopolskim Towarzystwie Terapii Systemowej, kurs terapii systemowej w Krakowskim Ośrodku Szkoleń Systemowych rekomendowany przez Polskie Towarzystwo Psychologiczne oraz kurs specjalistyczny Terapii Skoncentrowanej na Rozwiązaniu organizowany przez Centrum PSR. Jest w trakcie Szkolenia z Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu. Prowadzi praktykę prywatną oraz pracuje na oddziale dziennym przy Poradni Zdrowia Psychicznego w Poznaniu. Wykładowczyni akademicka. Wiedzę i doświadczenie zdobywała podczas licznych szkoleń, staży i warsztatów. Ma doświadczenie w prowadzeniu warsztatów dla rodziców, nauczycieli, pracowników socjalnych. Członkini nadzwyczajna Wielkopolskiego Towarzystwa Terapii Systemowej.
Patricia Cernadas Curotto
dr
Studiowała psychologię afektywną i kliniczną na Uniwersytecie Genewskim. Podczas doktoratu pracowała nad tym, w jaki sposób interwencje w zakresie regulacji emocji mogą promować rozwiązywanie konfliktów w różnego rodzaju konfliktach. W szczególności skupiła się na tym, jak trening współczucia może pomóc zmniejszyć napięcie w konflikcie i zwiększyć więzi społeczne. Obecnie jest badaczem podoktoranckim na Uniwersytecie Genewskim i wykłada w Genewskiej Szkole Nauk Społecznych.
Hannah Gilbert
dr
Posiada licencjat z antropologii i doktorat z socjologii. Jej badania doktoranckie dotyczyły narracji duchowych doświadczeń w brytyjskiej społeczności mediumicznej. Podczas studiów licencjackich spędziła trzy lata jako pracownik wsparcia psychiatrycznego, a niedawno wróciła do pracy w dziedzinie zdrowia psychicznego, uzyskując tytuł magistra psychoterapii integracyjnej w 2018 r., a obecnie pracuje dla Compassionate Mind Foundation.
Theo Gilbert
prof.
Profesor Theo Gilbert pracuje w Centrum Uczenia się, Dostępu i Sukcesu Studentów Uniwersytetu Hertfordshire oraz w Szkole Biznesu. Jest twórcą sieci Compassion in Higher Education i jej strony internetowej z bezpłatnymi, praktycznymi zasobami dla każdego edukatora zainteresowanego współczuciem. Do tej pory do sieci dołączyli pracownicy 90 uniwersytetów z 12 krajów, aby pomóc sobie nawzajem we wprowadzeniu nauki o współczuciu do programów nauczania w niemal każdej dyscyplinie. Z zadowoleniem przyjmuje wszelkie zapytania dotyczące tego, w jaki sposób może wspierać pracowników w kontynuowaniu tej pracy w ich własnej przestrzeni szkolnictwa wyższego i karierze. Był najbardziej innowacyjnym nauczycielem roku Advance Higher Education / Times Higher w 2018 roku i głównym mówcą na dorocznym sympozjum National Teaching Fellow / CATE (2020). Jest obecny na YouTube w związku ze swoimi badaniami nad współczuciem w programach nauczania i publikuje w wielu czasopismach i rozdziałach książek.
Gabriela Górska
Jest psycholożką, doktorantką Uniwersytetu Warszawskiego i naukowczynią z Ośrodka Przetwarzania Informacji (OPI PIB). W swojej pracy naukowej szuka praktycznych zastosowań medytacji uważności, szczególnie w relacjach międzygrupowych oraz w promowaniu empatii i współczucia. Szuka najlepszych narzędzi psychologicznych, które pomogą mierzyć empatię i współczucie. Nie stroni od badań związanych z technologią – jest reprezentantką Laboratorium Interaktywnych Technologii. Od niedawna interesuje się również badaniami nad ludzką świadomością, a także psychologią ptaków i ssaków.
Tomasz Komendziński
dr
Kognitywista, adiunkt w Katedrze Kognitywistyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. We współpracy z RIKEN AIP Cognitive Behavioral Assistive Technology Team (Japonia) prowadzi badania dotyczące poszukiwania neurobiomerkerów demencji oraz badania dotyczące wykorzystania stymulacji nerwu błędnego, a także interwencji w zakresie wielu modalności (ostatnio badania węchu z wykorzystaniem olfaktometru z jednoczesną rejestracją EEG i EBG). Propaguje nowe rozumienie zdrowia jako optymalnej responsywności (Peter Sterling) opartej na regulacji allostatyczno-interoceptywnej oraz badania w obszarze neuronauki zdrowia budowanej od środka nakierowanej na prewencję oraz wspieranie zasobów. Zainteresowany naukami kontemplacyjnymi, zwłaszcza powiązanymi z myślą Francisco Vareli oraz znaczeniem treningu uważności, uważnego współczucia dla wsparcia w starzeniu się i jego społecznego kontekstu (świadomość zdrowotna). Propaguje także komunikację jako podzielanie i jej zastosowanie dla komunikacji w medycynie. Opracował projekt innowacji dla ośrodka uzdrowiskowego w zakresie wsparcia osób starszych i osób z ryzykiem demencji (obecnie wniosek w FENG Smart w Narodowym Centrum Badań i Rozwoju).
Isabelle Leboeuf
dr
Jest psychologiem i psychoterapeutą. W swojej pracy klinicznej integruje hipnoterapię, terapię poznawczo-behawioralną (CBT) i terapię skoncentrowaną na współczuciu w pracy z ludźmi z szerokim zakresem zaburzeń zdrowia psychicznego i fizycznego. Prowadzi prywatną praktykę w północnej Francji. Jej doktorski projekt badawczy koncentrował się na terapii skoncentrowanej na współczuciu. Interesuje ją rozwój teoretyczny i kliniczny oraz adaptacje terapii skoncentrowanej na współczuciu w świetle wiedzy naukowej na temat relacji międzyludzkich i radości społecznej.
Mark Leonard
Jest pionierem ruchu uważności, stosującym uważność do zmiany kultury w organizacjach. Jego doświadczenie obejmuje pracę w obszarze zrównoważonego rozwoju.. Doszedł do wniosku, że zrównoważony rozwój musi rozpocząć się od zmian organizacyjnych, a kluczem do tego jest uważność. Odegrał kluczową rolę w założeniu Oxford Mindfulness Centre i dostosował kliniczne, oparte na dowodach podejście do krótkiego kursu w miejscu pracy. To doświadczenie doprowadziło do uświadomienia sobie, że korzyści płynące z uważności można połączyć z interaktywnym szkoleniem, aby uwolnić moc zbiorowej inteligencji w zespołach i organizacjach. Ten wgląd dostarczył uzasadnienia stworzenia nowego programu „społecznej uważności", Mindfulness-based Organizational Education (MBOE), który został pomyślnie przetestowany z personelem szpitala w ramach National Health Service w Wielkiej Brytanii (brytyjskiego odpowiednika NFZ).
Frances Maratos
prof.
Profesor psychologii i nauk afektywnych na Uniwersytecie w Derby (Wielka Brytania). Jej badania w dziedzinie nauki o emocjach przyczyniły się do zrozumienia psychologicznych, neurologicznych, poznawczych i fizjologicznych korelatów dobrostanu emocjonalnego. Obejmowały one lęk, ból, zaburzenia odżywiania, procesy zagrożenia i samokrytyki oraz wykorzystanie współczucia w celu promowania lepszej regulacji emocji, dobrego samopoczucia i zachowań prospołecznych w różnych populacjach. W ciągu ostatnich 15 lat opublikowała ponad 50 recenzowanych artykułów w tych obszarach i była zaangażowana w przyznanie około 1,3 mln funtów we wnioskach o dotacje. Była również konsultantem w zakresie brytyjskiej polityki Mindfulness Initiative Education Strategy. Pełni rolę pełni rolę eksperta zewnętrznego przy Brown University (USA).
Jarosław Michałowski
prof.
Psycholog. W pracy naukowej koncentruje się na problematyce neuronalnych korelatów doświadczeń emocjonalnych oraz relacjach pomiędzy emocjami i procesami poznawczymi. Bada neuronalne mechanizmy powstawania, utrzymywania się i terapii problemów psychicznych związanych ze zbyt niskim lub zbyt wysokim poziomem lęku (zaburzenia lękowe, zaburzenia osobowości, prokrastynacja). Analizuje także neuronalne mechanizmy i efektywność oddziaływań psychoterapeutycznych.Jest certyfikowanym terapeutą i superwizorem terapii poznawczo-behawioralnej (cognitive behavioral therapy – CBT) oraz terapeutą schematów. Pomaga pacjentom z nerwicą, zaburzeniami lękowymi, depresją lub mających trudności w relacjach. Kierownik lub wykonawca w licznych projektach badawczych, dotyczących m.in.: neuronalnych korelatów prokrastynacji, neuronalnych korelatów zarażenia emocjonalnego, wpływu poziomu strachu na czujność i selektywność uwagi. Autor i współautor wielu artykułów naukowych z dziedziny psychofizjologii klinicznej oraz psychoterapii zaburzeń lękowych i afektywnych, publikowanych m.in. w „Personality and Individual Differences”, „International Journal of Psychophysiology” czy „Social cognitive and affective neuroscience”. Kieruje Laboratorium Neuronauki Emocji.
Anna Orłowska
dr
Doktor nauk społecznych w zakresie psychologii (Instytut Psychologii, Polska Akademia Nauk, psycholog (dyplom magistra psychologii klinicznej Uniwersytetu SWPS). Psychoterapeutka terapii poznawczo-behawioralnej (certyfikat CTPB oraz Oxford Cognitive Therapy Centre). Absolwentka podyplomowej Psychologii Klinicznej Dzieci i Młodzieży na Akademii Pedagogiki Specjalne. Posiada dyplom ukończenia Podyplomowego Kursu Arteterapii w Instytucie Ericksonowskim. W trakcie Szkolenia Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu. Jest wykładowczynią w ramach 4-letnich oraz rocznych szkoleń w Centrum Terapii Poznawczo-Behawioralnej. Prowadzi badania naukowe dotyczące poznania społecznego (social cognition), współpracując z University College London, Queens University Belfast i innymi ośrodkami na świecie.
Olimpia Piłat Pawlak
Prowadzi własną praktykę psychoterapeutyczną łącząc podejście ericksonowskie z innymi nurtami, w tym terapią skoncentrowaną na współczuciu (CFT). Szczególne miejsce w jej pracy zajmuje terapia traumy i kryzysów chronicznych związanych doświadczaniem przemocy w rodzinie. Zajmuje się również superwizją pracy socjalnej, wspierając pracowników pomocy społecznej w reflektowaniu, rozumieniu i znalezieniu emocjonalnej równowagi w obszarze pracy zawodowej. Prowadzi treningi współczucia, treningi interpersonalne, pracuje jako wykładowczyni na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu oraz Uczelni Korczaka. Jest członkinią m.in. Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego oraz Polskiego Towarzystwa Superwizji Pracy Socjalnej.
Rebecca Poz
dr
Konsultantka ds. neuropsychologii klinicznej w służbach zdrowia psychicznego osób starszych w West Suffolk (Wielka Brytania), pełni funkcję zastępcy dyrektora klinicznego ds. jakości w Norfolk and Suffolk NHS Foundation Trust. Jest także konsultantem ds. neuropsychologii klinicznej w Brainkind's neurorehabilitation service w The Chantry. Współpracuje z sektorem prywatnym i jest honorowym profesorem nadzwyczajnym na University of East Anglia oraz wykładowcą na Canterbury Christ Church University. Ukończyła Podyplomowe Studia w zakresie Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu na Uniwersytecie Derby pod kierunkiem prof. Paula Gilberta i dr Wendy Wood. Rozpoczęła pracę w NHS ponad 25 lat temu i od czasu uzyskania kwalifikacji pracowała w placówkach zdrowia psychicznego, środowiskowej rehabilitacji urazów mózgu, stacjonarnej opiece neurologicznej i specjalistycznych usługach związanych z demencją, a także pracowała dla policji. Obecnie zasiada w krajowym komitecie Wydziału Psychologii Osób Starszych (FPOP) Brytyjskiego Towarzystwa Psychologicznego (BPS) i jest doradcą ds. osób starszych w Wydziale Neuropsychologii BPS.
Julia E. Wahl
dr
Psycholożka, trenerka podejścia uważności i współczucia, wykładowczyni, założycielka i dyrektorka The Mind Institute (www.mindinstitute.com.pl) oraz Polskiej Szkoły Uważności (www.polskaszkolauwaznosci), kierowniczka i pomysłodawczyni Podyplomowych Studiów Uważności i Współczucia na Uniwersytecie SWPS w Poznaniu oraz Krakowie, Podyplomowych Studiów Ekopsychologii, Ekoterapii i Zmiany Społecznej na Uniwersytecie SWPS w Poznaniu, Szkolenia z Compassion-Focused Therapy/Compassionate Mind Training (www.cftpoland.pl) oraz Szkolenia Ekoterapii (www.ekoterapia.com.pl) w Polsce. Jedna z założycieli Polskiego Towarzystwa Mindfulness. Stworzyła program wsparcia dla pacjentów onkologicznych na podstawie podejścia współczucia w ramach doktoratu na University of Derby (Wielka Brytania). Regularnie pisuje do różnych czasopism w Polsce i poza jej granicami. Prowadzi szkolenia, warsztaty dla różnego rodzaju organizacji i firm, m.in. dla Forum Media Polska, Nestle, Roche, OkeChamp, AstraZeneca, Mobica, Prodica. Post-doc w Prejudice Lab na Uniwersytecie SWPS w Poznaniu (2022-2023). Autorka książki „Kochać (się) mądrze. Jak uważność i współczucie mogą wspierać relacje intymne” (Wydawnictwo Sensus). W przygotowaniu jej dwie kolejne książki: po polsku na temat terapii skoncentrowanej na współczuciu oraz po angielsku o terapii skoncentrowanej na współczuciu w pracy z pacjentami z nowotworem i po chorobie nowotworowej.
Joey Weber
dr
Obronił doktorat, koncentrując się na zrównoważeniu, jego roli w medytacji i kultywowaniu współczucia. Opracował i zwalidował jedną z pierwszych na świecie skal psychometrycznych, która koncentruje się wyłącznie na konstrukcie zrównoważenia – The Equanimity Barriers Scale [EBS]. Jego książka zatytułowana Why Mindfulness is not Enough: Unlocking Compassion with Equanimity, jest przeglądem jego badań i zawiera studia przypadków oraz medytacje z przewodnikiem w celu sprowadzenia zrównoważenia z mistycznego i na kolana praktycznego.
Dorota Wojtczak
Certyfikowana nauczycielka MBSR – Mindfulness Based Stress Reduction; w trakcie certyfikacji MBCT (Mindfulness Based Cognitive Therapy). Kompleksowo wprowadza programy uważności do szkół – była konsultantem w Miejskim Ośrodku Edukacji Nauczycieli i wykładowcą na studiach zarządzania oświatą i zarządzania zasobami ludzkimi. Ukończyła filologię polską i psychologię w zarządzaniu, przez wiele lat pracowałam w działach HR i PR. Teraz jako freelancer w małym i średnim biznesie, służbie zdrowia i edukacji zajmuje się doradztwem w obszarze psychologii zarządzania, interwencją kryzysową oraz rozwojem kompetencji osobistych i społecznych pracowników. Od lat pracuje jako trener komunikacji interpersonalnej, coach i mediator Porozumienia bez Przemocy. Współtworzy zespół Holistic – kompleksowe wsparcie psychologiczne dla rodzin. Współtworzyła Dom Uważności – ośrodek terapii i rozwoju, gdzie nadal prowadzę zajęcia mindfulness w szkole psychoterapii Centrum Uważności Uniti. Ukończyła proces certyfikacji w ramach Szkolenia Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu.
Mateusz Zatorski
dr
Adiunkt w Zakładzie Psychologii Klinicznej i Zdrowia poznańskiego wydziału Uniwersytetu SWPS. Centrum Badań nad Traumą i Kryzysami Życiowymi. Zainteresowania badawcze: psychosomatyka (w tym szczególnie psychotransplantologia), kryzysy normatywne i egzystencjalne, a także koncepcji refleksyjności, uważności i compassion. W ramach tej ostatniego – adaptacja narzędzia do diagnozy compassion, a także udział w projekcie międzynarodowym poświęconym wpływowi compassion na radzenie sobie z konsekwencjami pandemii. Specjalista psychologii klinicznej. Przez ponad 10 lat współpracownik Kliniki Chirurgii i Nefrologii w Warszawie. Aktualnie, w ramach przychodni lekarskiej, prowadzi praktykę psychologiczną: diagnozę, interwencję kryzysową, psychoedukację i krótkoterminową pomoc psychologiczną. Autor licznych szkoleń dotyczących radzenia sobie z kryzysami, kierowanych m. in. do personelu medycznego.
Mariusz Zięba
dr
Psycholog. Naukowo zajmuje się psychologią pozytywną oraz psychologią narracyjną. Prowadzi badania dotyczące psychologicznych uwarunkowań radzenia sobie w sytuacjach poważnych życiowych zmian i krytycznych wydarzeń. Bada również proces wzrostu potraumatycznego. Zgłębia czynniki, które powodują, że nawet traumatyczne zdarzenia mogą niekiedy prowadzić do pozytywnych zmian w życiu człowieka. Jest współautorem kwestionariuszy do pomiaru nadziei podstawowej i wzrostu potraumatycznego oraz adaptacji kwestionariusza nadziei na sukces.
{"funkcja-na-wydziale0":{"Funkcja":"","Nazwa w mianowniku":"Wydzia\u0142 Psychologii i Prawa w Poznaniu","Nazwa odmieniona":""}}
Funkcja w Instytucie
{"funkcja-w-instytucie0":{"Funkcja":"","Nazwa w mianowniku":"Instytut Psychologii","Nazwa odmieniona":""}}
Funkcja w Centrum
{"funkcja-w-centrum0":{"Funkcja":"kierownik","Nazwa w mianowniku":"Laboratorium Neuronauki Emocji","Nazwa odmieniona":"Laboratorium Neuronauki Emocji"}}
Funkcja w Katedrze
{"funkcja-w-katedrze0":{"Funkcja":"","Nazwa w mianowniku":"Zak\u0142ad Psychologii Klinicznej i Zdrowia","Nazwa odmieniona":""}}
Obszar zainteresowania
psychologia
Wydział
Array
Instytut
Array
dr hab., prof. Uniwersytetu SWPS Jarosław Michałowskipsycholog, psychoterapeuta poznawczo-behawioralny, superwizor, bada neuronalne korelaty doświadczeń emocjonalnych oraz relacje między emocjami i procesami poznawczymi
Uniwersytet SWPS, ul. gen. Tadeusza Kutrzeby 10, Poznań
Konferencja odbędzie się w sali A.001.
Studiuj uważność na Uniwersytecie SWPS i zmieniaj świat!
Dynamicznie zmieniające się czasy wymagają nowych modeli wsparcia psychologicznego w ujęciu indywidualnym, systemowym i społecznym. Nasze studia podyplomowe obejmują wiedzę i umiejętności z zakresu stosowania podejścia uważności i współczucia w różnych kontekstach życia zawodowego i prywatnego. Sprawdź naszą ofertę: