Dni Mózgu 2022
O konferencji Link do wydarzenia (12.03) Link do wydarzenia (13.03)
Wydarzenie o charakterze cyklicznym i otwartym,
którego tematyką jest szeroko pojęta neuronauka.
O konferencji
Mózg to najważniejszy narząd naszego organizmu. Pomimo wysiłków świata nauki, by go poznać i kompleksowo opisać, jego budowa i funkcje wciąż skrywają przed nami wiele tajemnic. Badacze pracujący nad rozwikłaniem sekretów jego funkcjonowania nie ustają w zadawaniu pytań. Na wiele z nich staramy się odpowiadać właśnie w ramach Dni Mózgu. To cykliczne, otwarte wydarzenie organizowane przez Koło Naukowe NeuroPsyche Uniwersytetu SWPS w ramach Światowego Tygodnia Mózgu. W tym roku już po raz siedemnasty osoby zainteresowane neuronauką będą mogły wziąć udział w wykładach i warsztatach prowadzonych przez specjalistów z różnych obszarów tej niezwykle rozległej dziedziny nauki.
Tegoroczna edycja Dni Mózgu odbędzie się 12 i 13 marca w formule online – za pośrednictwem livestreama na platformie YouTube. Uczestnicy wydarzenia dowiedzą się między innymi, jak przebiegają badania z udziałem szczurów laboratoryjnych oraz odkryją mechanizmy funkcjonowania mózgu w depresji.
Program
Serdecznie zapraszamy do udziału w wydarzeniu:
12 marca 2022
-
11.00–12.30 Jak funkcjonuje depresyjny mózg? – neurobiologiczne podłoża zaburzeń depresyjnych
dr Aleksandra Kołodziej -
12.45–14.15 Ucieleśniony mózg matematyczny
dr hab. Mateusz Hohol, prof. UJ -
16.15–17.45 Badania eyetrackingowe online: prezentacja platformy RealEye
Adam Cellary; spotkanie z kołem naukowym Okulografii na platformie Mozilla Hubs
13 marca 2022
-
11.30–12.30 Padaczka: burza w mózgu
dr hab. Piotr Suffczyński, prof. UW -
12.45–14.15 Szczur w badaniach naukowych – rzecz o efektach udomowieniowych, doborze próby badawczej i trafności ekologicznej wyników (nie tylko u szczurów)
dr Rafał Stryjek -
14.30–16.00 Centrum Nauki Kopernik
-
16.15–17.45 spotkanie z Jakubem Krawcem przedstawiające badanie DecisionLab. Badanie to będzie prowadzone podczas konferencji.
Prelegenci i wystąpienia
dr Aleksandra Kołodziej
Jak funkcjonuje depresyjny mózg? – neurobiologiczne podłoża zaburzeń depresyjnych
Według raportu Światowej Organizacji Zdrowia z 2015 r. zaburzenie depresyjne to czwarta najczęściej występująca psychiczna choroba na świecie. Dotyka w sumie ponad 300 milionów ludzi. Zaburzenia depresyjne niosą ze sobą nie tylko ogromne koszty zdrowotne, ale i społeczne, dlatego ważne jest zarówno poszukiwanie nowych, skutecznych metod terapeutycznych, jak i zrozumienie neurobiologicznego podłoża tych zaburzeń. Neurobiologiczne podłoże depresji nie jest jednorodne. Często zmiany neurobiologiczne charakteryzuje się głównie jako zaburzoną gospodarkę chemiczną mózgu. Jest to poparte dowodami naukowymi, jednak nie oddaje w pełni złożoności problemu. Wiele badań wskazuje na związek depresji ze zmienioną plastycznością niektórych obszarów mózgu, z także na różnice w aktywności i komunikacji różnych struktur i w ich wielkości. Podczas wykładu omówię aktualne doniesienia naukowe dotyczące tego, jakie zmiany w mózgu obserwujemy u osób z depresją i jaki mają one związek z funkcjonowaniem tych osób.
dr hab. Mateusz Hohol
Ucieleśniony mózg matematyczny
W ostatnich dekadach wielu przedstawicieli psychologii i neuronauki poznawczej zgodziło się co do tego, że sensoryczno-motoryczne obszary mózgu są zaangażowane nie tylko w postrzeganie i kontrolę ruchu, lecz także w wyższe procesy poznawcze, w szczególności w przetwarzanie pojęć. Pogląd taki określa się jako „ucieleśnione poznanie”. Z drugiej strony łatwo można dostrzec, że duża część naszej aktywności poznawczej wiąże się z pojęciami abstrakcyjnymi, takimi jak „teoria”, „liczba pierwsza” czy „sprawiedliwość”. Ponieważ pojęcia abstrakcyjne wykraczają poza nasze bezpośrednie doświadczenie sensoryczno-motoryczne, stanowią one poważne wyzwanie dla idei ucieleśnionego umysłu. Matematyka, uznawana tradycyjnie za „królową abstrakcji”, stanowi idealny obszar do testowania założeń ucieleśnionego poznania. Odwołując się do wyników badań nad kształtowaniem pojęć matematycznych przez nawyki liczenia na palcach oraz nad skutecznością treningów zdolności matematycznych, angażujących w dużym stopniu percepcję i działanie, postaram się wyjaśnić, na ile poznanie matematyczne człowieka ugruntowane jest w aktywności obszarów sensoryczno-motorycznych mózgu.
dr Rafał Stryjek
Szczur w badaniach naukowych – rzecz o efektach udomowieniowych, doborze próby badawczej i trafności ekologicznej wyników (nie tylko u szczurów)
Szczur wędrowny jest (obok myszy domowej) najczęściej wykorzystywanym gatunkiem w badaniach naukowych. Stał się zwierzęciem modelowym, a wyniki badań uzyskiwane z jego użyciem są ekstrapolowane na inne ssaki, w tym ludzi. Niemal 200 lat prowadzonej w sztucznym środowisku hodowli kierunkowej zaowocowało licznymi zmianami udomowieniowymi, które sprawiły, że szczur laboratoryjny różni się od swego dzikiego odpowiednika (zarówno w zakresie zachowania, morfologii, jak i w niewielkim stopniu fizjologii). Podczas wykładu opowiem o możliwych konsekwencjach tych różnic dla nauki. Podkreślę również, jak istotne dla trafności ekologicznej wyników są: dobór próby badawczej, uwzględnienie czynników kontekstowych oraz badanie naturalnych form zachowania – nie tylko u szczurów, lecz także u innych gatunków zwierząt (w tym u ludzi).
dr hab. Piotr Suffczyński, prof. UW
Padaczka: burza w mózgu
Napady padaczkowe są przejściowymi zaburzeniami pracy mózgu. Tradycyjnie uznaje się, że wzmożona synchronizacja neuronów obserwowana podczas napadów padaczkowych jest reakcją łańcuchową zachodzącą w wyniku zachwiania równowagi pomiędzy połączeniami pobudzającymi i hamującymi w mózgu. Ostatnie badania zaczynają jednak wskazywać na zupełnie inny obraz rozpoczęcia napadu. Paradoksalnie o napadach padaczkowych mogą decydować nie wzajemne połączenia neuronów, lecz zmiany w ich środowisku. Wyniki te zostały potwierdzone przez symulacje wykonane na najbardziej realistycznym jak dotąd modelu komputerowym. Odtworzenie napadu padaczkowego z użyciem komputera pozwoliło też lepiej zrozumieć mechanizm zakończenia napadu epileptycznego oraz zaproponować leki antyepileptyczne nowej generacji.
Komitet naukowy:
- Natalia Piotrowska – Uniwersytet SWPS
- Zofia Maciąg – Uniwersytet SWPS
- Olga Rudzińska – Uniwersytet SWPS
- dr Maksymilian Bielecki – Uniwersytet SWPS
Organizator
Patronat medialny
