Prace studenckie School of Form na wystawie Julii Keilowej w Muzeum Warszawy

Już 21 marca 2024 r. w Muzeum Warszawy odbędzie się wystawa prac Julii Keilowej, wybitnej polskiej projektantki. Jej twórczość kojarzy się przede wszystkim z przedmiotami codziennego użytku w stylu art déco, które od zawsze odznaczały się niezwykłą, ponadczasową formą. Na wystawie będzie można obejrzeć także prace studentek i studentów School of Form, zainspirowanych jej twórczością.
Ikona polskiego wzornictwa
Julia Keilowa była wybitną polską rzeźbiarką, projektantką sztuki użytkowej w stylu art déco w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Już od samego początku jej kariery prace artystki zdobywały uznanie i były nagradzane prestiżowymi wyróżnieniami. Współpracowała z wieloma firmami platerującymi, takimi jak Norblin, czy Bracia Henneberg i Fraget, które doceniły jej talent i umiejętność wprowadzania innowacyjnych koncepcji do przemysłu.
Jako projektantka, Julia Keilowa nie tylko tworzyła przedmioty o funkcjonalnym charakterze, ale także nadawała im wyjątkowy, rozpoznawalny styl. Jej prace, wyróżniały się indywidualnym, wyrazistym charakterem, który szybko zyskał popularność na salonach II Rzeczypospolitej. Wykorzystując platerowanie, czyli nakładanie na wyroby metalowe cienkich powłok srebra lub złota, Keilowa zawsze dbała o estetykę, funkcjonalność i trwałość swoich wyrobów.
O wystawie
Wystawa organizowana w Muzeum Warszawy jest jedną z największych prezentacji twórczości Julii Keilowej. Obejmuje ponad 80 projektów jej autorstwa, w tym ręcznie wykonane unikaty i prace rzeźbiarskie. Oprócz wyrobów Julii Keilowej, będzie można zobaczyć m.in. gwasze i tkaniny projektu Delaunay ze zbiorów Muzeum Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu, porcelanę i szkło Jutty Siki z kolekcji Muzeum Sztuki Stosowanej w Wiedniu, metaloplastyka Christy Ehrlich z niderlandzkiego Muzeum Srebra w Schoonhoven oraz Sylvii Stave z kolekcji prywatnej.
Ostatnia część wystawy skupia się na współczesnej interpretacji postaci i twórczości Julii Keilowej przez artystów młodego pokolenia. Studentki i studenci School of Form Uniwersytetu SWPS oraz warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych pokażą ponad trzydzieści nowoczesnych rozwiązań projektowych, zainspirowanych jej niepowtarzalnym stylem.
Projekty naszych studentek i studentów
- Center “+” Plate
- Cygarnica
- K-tray
- Naczynie „Kumi”
- Tawerna stołowa
- Miska „Uni”
- Piedestał
- Obrotowy Sushi Set
- Multifool
- Bujanka
Center “+” Plate to naczynie, którego forma została wytłoczona przez robota przemysłowego KUKA wyposażonego w metalowe dłuto. Nogi zostały wygięte ręcznie przy użyciu drewnianej formy oraz imadła. Całość została wycięta z jednego kawałka aluminiowej blachy o grubości 1,5 mm. Jego przeznaczeniem jest funkcja dekoracyjna, którą pełni najlepiej zdobiąc środek stołu. Dwuosiowa symetria przedmiotu inspirowana jest projektami Julii Keilowej - polskiej rzeźbiarki, metaloplastyki i projektantki form przemysłowych.

Autorzy: Alicja Kryczka, Franciszek Wesołowski
Cygarnica, czyli popielnica na cygara, wykonana metodą ISF (Incremental Sheet Forming) z aluminium i drewna, stanowi połączenie nowoczesnego designu z inspiracją płynącą z dzieł artystki Julii Keilowej. Metoda Incremental Sheet Forming, używana do formowania aluminiowej części, pozwoliła nam na eksperymentowanie z kształtem i strukturą. Drewniana część popielnicy, harmonijnie współgrająca z metalową strukturą, nawiązuje do techniki artystycznej Keilowej, która często eksperymentowała z kontrastującymi materiałami. Staranne wykończenie drewna podkreśla jego naturalne piękno, dodając całości charakteru i elegancji, charakterystycznych dla inspirującej twórczości Julii Keilowej.

Autorzy: Witold Holeksa, Wojciech Łukaszewski
K-tray została inspirowana kuchnią koreańską, która słynie z różnorodności – klasyczna taca w koreańskiej stołówce szkolnej składa się z 5 przegródek (na zupę, ryż, dodatki (x2) oraz deser). Taki podział sprawia, że posiłek zawiera w sobie nie tylko różnorodność smaków, ale również ogrom składników odżywczych. Tę zasadę przyjęliśmy przy tworzeniu podziałów K-tray, jednak w nieco zmienionej formule - poszczególne przegródki odpowiadają składnikom zrównoważonej diety (warzywa, owoce, zboża, nabiał, mięso, tłuszcze), a ich wielkości nawiązują do proporcji w piramidzie żywieniowej. Posiadając taki “szablon” można w łatwy sposób kształtować zdrowe nawyki komponowania posiłków. Forma K-tray jest próbą dekonstrukcji twórczości Julii Keilowej, która wyprzedzała swoją epokę. Lata jej działalności były dalekie od prostych, minimalistycznych form, jakimi się posługiwała, dlatego K-tray nie jest odtwórczym obiektem, ale wizualizacją Keilowej jako projektantki współczesnej. Gdyby tworzyła dziś swoją estetyką wybiegałaby w przyszłość, a jej narzędziem byłoby robotyczne ramię i drukarka 3D.

Autorki: Ewelina Dzienyńska, Aleksandra Majewska
Naczynie „Kumi” to trójmodułowe naczynie zastawy stołowej zainspirowane życiem i twórczością Julii Keilowej. Artystka, o żydowskim pochodzeniu, ukończyła gimnazjum oraz studia na terenie obecnej Ukrainy, a później w Warszawie, co stanowiło fundament do tego projektu.
Głównym tematem jest tutaj wielokulturowość. „Kumi” nie ogranicza się jedynie do funkcji praktycznej. Trzy moduły reprezentują trzy różne kultury (polską, ukraińską i żydowską), które łącząc się, tworzą harmonijną całość. Powielone w obiekcie okręgi tworzą symbol jednoczący, podkreślający wartość współistnienia i wzajemnego zrozumienia.
Styl Art Deco został skonceptualizowany w duchu geometryzacji i uproszczenia, co jest nieodłącznym elementem projektów Julii Keilowej. W procesie zastosowano technikę ISF (incremental sheet forming), umożliwiającą precyzyjne formowanie elementów z blachy aluminium o grubości 1.5 mm. Do uszlachetnienia obiektu wykorzystano olejowane drewno olchowe.

Autorki: Oleksandra Milishchuk, Oliwia Kaczmarek
„Tawerna stołowa” to projekt dwupoziomowej patery z wyjmowanymi miseczkami dopasowanymi do dłoni. Inspiracją były naczynia użytkowe Julii Keilowej zaprojektowane na transatlantyki. Ich minimalistyczna forma, ograniczona do funkcji, jednocześnie przywodząca na myśl ciężar i stabilność naczyń, stała się fundamentem projektu. Obejmuje on łatwe porcjowanie, dzielenie się i oszczędność miejsca na stole podczas wieloosobowych spotkań. Po fazie papierowych prototypów powstał parametryczny kod uwzględniający optymalizację proporcji do tłoczenia w blasze na robocie KUKA. Proces był dynamiczny, wymagał kompromisów i pokory – nawet ze szczerym zaangażowaniem i wysiłkiem nie wszystkie koncepcje projektowe są wykonalne z powodu kapryśności i braku zrozumienia narzędzi. Finalna wersja produktu powstała po dyplomatycznych rozmowach z aluminium, dostosowując projekt do możliwości i wizji obu stron – projektantek i materiału.

Autorki: Liza Nalewajko, Ewa Stecewicz
Miska „Uni” ma zachęcać do włączenia do diety tych owoców morza i wyeksponować ich unikatowość na naszych stołach. Jej forma odnosi się do kształtu podium, a wklęsłości w środku odzwierciedlają fakturę uni – filetów jeżowca.
W przedmiotach Julii Keilowej zwróciliśmy szczególną uwagę na piękno płynące z ich prostoty. Zgeometryzowane formy odbijają światło w ciekawy sposób, który chcieliśmy zreplikować w naszym finalnym naczyniu. Zainspirowani tym efektem oraz wakacyjnymi wspomnieniami spędzania czasu nad wodą, związałyśmy nasz projekt z jedzeniem jeżowców. Przy badaniach zrozumieliśmy, że brakuje dla nich dedykowanych naczyń, co było dodatkową motywacją do pracy.
Proces tworzenia prototypu miski zaczęliśmy od papieroplastyki, jednak ze względu na obrotową formę naczynia, jej kształt najlepiej odwzorował druk 3D. Naczynie powstało z aluminiowej blachy wytłoczonej za pomocą ramienia robotycznego KUKA. Miskę ręcznie szlifowaliśmy i polerowaliśmy. Elementy drewniane barwiliśmy w herbacie i tlenku żelaza, aby uzyskać naturalnie ciemny kolor.

Autorki: Agata Germain, Anna Safuryn
„Piedestał” to drewniano-metalowa podstawka pod laptopa, która nie jest w stanie funkcjonować bez interakcji człowieka.

Autorki: Oliwia Głogowska, Matylda Olszewska
Studentki i studenci specjalności Domestic Design mieli za zadanie zaprojektować niewielkie przedmioty codziennego użytku, które występują dzisiaj w naszych współczesnych mieszkaniach. Tak powstał „Obrotowy Sushi Set”, służący do cebreacji wspólnych posiłków i wzajemnej interakcji.
Próbowaliśmy sobie wyobrazić, jak do ich zaprojektowania podeszłaby Julia Keilowa, gdyby gdzieś na Pradze miała swoje studio projektowe. Wyniki tego swoistego seansu spirytystycznego są zaskakujące. W zestawie głównym materiałem jest ceramika, ale nie zabrakło też zimnego metalu i ciepłego drewna.

Autorki: Anastazja Bernatowicz, Zuzanna Załęska
Zbędność, nieodpowiedzialność, konsumpcjonizm — czy potrzebujemy kolejnego narzędzia? Multifool to rzeźbiarski manifest sprzeciwiający się konsumpcyjnej rzeczywistości XXI wieku. Każda część stanowi osobne narzędzie kuchenne, bez którego możemy śmiało się obejść podczas pracy w kuchni.

Autorki: Zuzanna Orlof, Oliwia Popławska
Metalowa miska na owoce okrągłe takie jak jabłka, pomarańcze, etc. Jej wyznaczone miejsce jest pośrodku stołu, by każdy miał do niej dostęp i mógł naczynie obrócić w swoją stronę. Podczas zabierania owoców, czy obracania, miska jest wprawiana w ruch.
Projekt zaczął się od mojego zainteresowania okrągłymi pracami Julii Keilowej oraz innymi naczyniami z lat dwudziestych. Forma miała mieć ostre końce i zawijania służące jako rączki, jednak moja eksperymentacja z technologią formingu oraz z pracą wykończeniową przyczyniły się do powstania miski o innym kształcie niż pierwotnie zakładano. Ośmiokątne płaszczyzny przypominające listki otaczają środkową część miski, a zakończenie brzegu daje naczyniu możliwość bujania. Na wewnętrznej stronie miski pozostawiłem ślady po procesie gięcia metalu, aby pokazać, jak powstała, oraz by nadać powierzchni przyczepność. Dzięki temu owoce, przy ruchu miski, nie wypadają zbyt łatwo.

Autor: Daniel Haddock
Dowiedz się więcej o wystawie!
Gdzie?
Muzeum Warszawy, Rynek Starego Miasta 28/42, Warszawa.
Kiedy?
- Od 21 marca do 1 września 2024 r.
Kuratorki wystawy: Agnieszka Dąbrowska, Monika Siwińska